وإذا قرئ القرآن فاستمعوا له وأنصتوا لعلکم ترحمون (سوره : الاعراف آیه : ۲۰۴)

ترجمه : چون قرآن خوانند به آن گوش فرا دهيد و خاموش باشيد ، شايد مشمول رحمت خدا شويد

هیچ نثری را به شیوایی قرآن دیده ای؟

یا طنینی را به زیبایی آن بشنیده ای؟

صوت قرآن روح انسان را نوازش می دهد

خلقِ عاصی اینچنین از کید شیطان می رهد

این صدا هر بنده ای را سوی حق می خواندش

هر چه می خواهی بدانی ربّ ما می داندش

بَه چه روح افزاست ساز جانفزای آیه ها

ظلّ گرما دل سپردن در پناه سایه ها

بس که موّاج است و موزون است، آهنگ خدا

روح انسان می شود از عالم فانی جدا

آنقَدَر آرام بخش و دلنشین و باصفاست

بر تمام درد بی درمان و با درمان دواست

از مناره تا صدای دلکشی آید به گوش

خونِ بیجان در تنورِ شوق می آید به جوش

نغمه های آسمانی از سروش کبریاست

نُقل خوش طعمِ زبانِ انبیاء و اولیاست

می نوازد گوشِ جان را این نوای بی قرین

تا ثریّا می برد دل را، بفرما و ببین
 

چون کلید هر معمّا رهنما و رهگشاست

این چنین مشکل گشایی غیر قرآن در کجاست؟!

صوت قرآن آمده از سینه ی پاکِ رسول

رو تلاوت پیشه بنما، جمله طاعاتت قبول

ای که می دانی مسیحا از دم گرم خدا

ظرف آنی زنده می دارد جوانی مرده را

این یقین دان هر کجا قرآن تلاوت می کنند

مستمع با قاریان، رضوان دلالت می کنند

نَفسِ خوش پیرایه چون آتشفشانی سرکش است

این ندای آسمانی، آب روی آتش است

پس وضو ساز و ز جا برخیز، خیرش را ببین

تا بیابی رمز وجدِ عابدین و عاکفین

شکر این نعمت اگر تا حشر بنمایی کم است

دوستی بی غل و غش عاری ز هر زیر و بم است

چون مهاجر اندر این عالم چنان خار و خسیم

زان ندای ذات حق ، تا بی نهایت می رسیم

استفاده با ذکر نشانی   www.fajr57.ir   جایز است .