این مرجع تقلید با اشاره به شاخصه‌های یک انسان متقی گفت: افرادی که مظهر خیر و شهادت و ذات الهی باشند و به جهان طوری بنگرند که هم گذشته و هم وضع فعلی و آینده را توأمان در نظر داشته باشند بهترین الگو خواهند بود.

وی افزود: یکی از این نمونه‌ها خاندان پیامبر عصمت و طهارت است که به اذن خداوند همواره برای ما مؤمنان زنده است. انسان موجودی دایمی است، دوام ذات آدمی به ذات خداست، افرادی که فکر می‌کنند مرگ پایان راه است از این نمونه‌های الهی و شخصیت‌های برجسته تأسی نکرده‌اند.

جوادی آملی تصریح کرد: انسانی که تفکر الهی دارد به تأسی از الگو و شخصیت برجسته دینی خود یعنی امام حسین (ع) مرگ را پلی از دنیا به آخرت می‌داند. امام حسین (ع) می‌فرماید بردبار باشید مرگ گودال نیست، بلکه پلی از این دنیا به جهان آخرت است؛ این تفکر انسان را الهی تربیت می‌کند.

وی افزود: امام حسن (ع) که شخصیت ایشان محوریت این کنگره قرار گرفته با تفکر الهی رهبری جامعه را به عهده گرفته‌اند. در تمام دوران و شئونات زندگی ایشان انس با غیب و شهادت متجلی است، امامی که هم آسمان ظاهر را می‌دیدند و هم از آسمان غیب خبر داشتند، آسمان غیبی که خداوند درهای آن را بر روی کفار بسته‌ است.

جوادی‌آملی با اشاره به ابعاد آدمی از نگاه مرحوم کلینی گفت: انسان دارای دو بعد اندیشه و انگیزه است که با اندیشه خود به مدارج علمی می‌رسد و با صحنه انگیزه وارسته می‌شود. ایشان تأکید دارند انسان باید ظرف دانش شود، خداوند متعال راه را برای آدمی مشخص کرده و چراغ هدایت را نیز برای او تبیین کرده است.

جوادی‌آملی با اشاره به تبیین سیاست دینی در نگاه امام حسن (ع) گفت: سیاست دینی در نگاه این بزرگوار در سه ضلع سه‌گانه نقل می‌شود، نخست رابطه انسان با خدا و استحکام آن، وهله بعد رابطه با زنده‌ها و پرهیز از هرگونه رفتار خیانت‌کارانه و نهی از حقوق دیگران و سومین بحث رعایت حقوق اموات است.

وی افزود: برای تبیین الگوی مشخص‌شده از سوی امام حسن (ع) باید پیامبرگونه رفتار کنیم و با جهاد رابطه حسنه داشته باشیم. در زندگی هر آدمی پنج گروه زنده‌گان حضور دارند که هر دسته رابطه مخصوص خود را دارد و در رابطه با اموات نیز باید حقوق شهدا بخصوص امام خمینی (ره) که بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران هستند را ارزش دهیم.

وی در پایان سخنان خود خاطرنشان کرد: در برخی از نگاه‌های غیرتوحیدی و کسانی که از الگوها و شخصیت‌های دینی بی بهره هستند، مرگ پایان راه است در حالی که ما باید از زندگی خود بترسیم. کسانی که در زندگی خود دایم به پرکردن شکم و شهوت هستند، زنده نیستند در حالی که مرگ پلی است برای ورود به صحرای محشر. منبع: ایسنا