فیلم تازه‌ای که درباره ابوعلی حسین بن عبدالله بن سینا مشهور به ابوعلی سینا اکران شده، تصویری به شدت تحریف شده را از این دانشمند ایرانی به نمایش گذاشته است؛ تصویری که یکی از بزرگ‌ترین مراجع پزشکان جهان را در حد دستیار یک کارآموز پزشکی پایین آورده و در حاشیه یک چهره خیالی قرار داده است!
به گزارش «تابناک»، «طبیب» با نام لاتین Medicus برگرفته از رمانی نوشته نوح گوردون با نام "The Physician" است که شخصیت اصلی آن جوانی جویای طب است. این جوان مسیحی انگلیسی که در کودکی مادرش بر اثر ابتلا به حصبه می میرد در جست و جوی ابن سینا به اصفهان می رود تا طبابت بیاموزد و پس از بازگشت اولین بیمارستان لندن را افتتاح می کند.
فیلم اقتباسی از داستانی امریکایی است که برای کاهش هزینه ها و با بودجه 35 میلیون دلاری در آلمان، مراکش و انگلستان فیلمبرداری شده و محصول مشترک سرمایه گزاران آلمانی و یونیورسال پیکچرز امریکایی است برای همین به صورت همزمان در اروپا و امریکا اکران آن آغاز شد.
فیلم دچار تحریفات تاریخی زیادی است که از آن جمله می توان به تشریح پیکر مرد زرتشتی توسط جوان که راب کول نامیده می‌شود و وقایع بعدی آن اشاره کرد. به این صورت که مردی زرتشتی بر اثر حصبه می میرد و کول بدون اجازه جسد وی را تشریح و با همین یکبار تشریح متوجه می شود که حصبه به کجای بدن حمله می کند.
فردای این تشریح قاضی شهر وی را محاکمه و حکم سر زدن وی و ابن سینا را به عنوان استاد وی اعلام می کند اما حاکم اصفهان که شاه ایران نیز هست، حصبه گرفته است. برای همین آنها را نجات داده و کول در یک عمل محیر العقول شاه را عمل می کند و در این عمل ابن سینا به عنوان وردست وی وسایل جراحی را آماده می کند! این در حالی است که ابن سینا (با بازی بن کینگزلی) در سنین پایانی عمر قرار دارد که بر طبق روایات تاریخی وی عمل تشریح را در اوایل سنین جوانی انجام داده و نسبت به اعضای بدن انسان تبحر کامل داشت به نوعی که حتی بیماری های خطرناکی چون آب مروارید را درمان می کرد.
جالب اینجاست که کول پس از درمان آب مروارید استادش توسط یک یهودی که اعتراف می کند این عمل را نزد ابن سینا فرا گرفته است عزم سفر می کند تا با شاگردی ابن سینا به طبابتی حرفه ای برسد اما پس از رسیدن به ایران از شخصیت علمی بوعلی سینا کمترین تصویری مشاهده نمی کنیم در حالی که از وی داستان های زیادی نظیر درمان شاهزاده ای که غذا نمی خورد یا پسری که فکر می کرد گاو است داریم که هریک به تنهایی قابلیت تبدیل شدن به یک فیلم را دارند.
از همه بدتر پایان فیلم است که در آن ابن سینا با سر کشیدن زهر خودکشی می کند در حالی که به عینه در تاریخ آمده است که از بیماری قولنج متاثر از مسائل دیگری فوت کرده است.
وی هنگام مرگ کتابش را به کول می دهد تا به انگلستان برده و از آن برای درمان مردم استفاده کند و می گوید: «آنجا این کتاب بیشتر به درد می خورد!» که نشان از کج فهمی مردم ایران در آن زمان دارد در حالی که با وجود حمله مغول و سوزاندن کتابخانه ها در ایران در آن زمان علم در ایران گسترش و احترام بیشتری نسبت به اروپا داشته که حتی در خانه هایشان حمام نداشتند و برای رفع بوی بد خود از عطر استفاده می کردند.
جدا از همه این مسائل فیلم طبیب می خواهد بگوید که فقط غربی ها شعور درک علم را دارند و اگر فردی مثل ابن سینا در شرق پیدا شود باید علم او نیز به غرب منتقل شود. در فیلم هیچ اشاره ای به مجموعه کتاب های قانون ابن سینا که کتاب پایه دانشکده های معتبر پزشکی جهان نظیر هاروارد و سوربون است یا کتابهای شفا که برخی از قوانین پایه امروز غرب از آنها وام گرفته شده نمی شود چرا که در آن صورت پیشینه علمی تمدن امروزی غرب زیر سوال خواهد رفت.
البته زندگی ابوعلی سینا زندگی فرازونشیب بود و برای به تصویر کشیدن شخصیت این دانشمند طبیعتاً می‌توان هر سناریویی نوشت و متکی به تخیل نویسنده سناریوی «طبیب» بود اما واقعیت آن است که این اتفاق نیز می‌بایست نسبتی با واقعیت داشته باشد و شمه‌ای از ابوعلی سینا در فیلم دیده شود و الا استفاده از نام و شخصیت ابوعلی سینایی که کوچک ترین نسبتی با این دانشمند ندارد، امری بیهوده و سوءاستفاده از نام صاحب کتاب قانون است؛ اتفاقی که در این فیلم شاهدش هستیم.