از این حدیث شریف وجوهی از شباهت ها بین خورشید در پشت ابر و امام زمان علیه السلام در عصر غیبت راستفاده می شود به برخی از آن ها اشاره می کنیم : 
1- همان گونه که مردم ، هر آن ، انتظار خارج شدن خورشید از پس ابرها را دارند تا تمام و کامل از وجود و ظهورش استفاده ببرند ، در ایام غیبت آن حضرت نیز مردم منتظر ظهور و خروج اویند و از ظهورش مأیوس نمی گردند . 
2- منکر وجود حضرت علیه السلام در عصر غیبت ، همانند منکر وجود خورشید است هنگامی که در پشت ابرها ازدیده ها پنهان گردد . 
3- همان گونه که ابر کاملاً خورشید را نمی پوشاند و نور خورشید به زمین و زمانیان می رسد ، غیبت هم مانع کامل و تمامی برای بهره دهی حضرت نیست ، مردم در زمان غیبت ، حضرت را نمی بینند اما از وجود او بهره می برند . توسل یکی از راه های بهره بردن از آن امام است . 
4- همان گونه که در مناطقی که هوا غالباً ابری است ، گاهی خورشید ابرها را می شکافد و خود را از لابه لای آن ها بیرون می آورد و به عده ای از مردم نشان می دهد ، هر از چند گاهی نیز ، عده ای به محضر امام زمان علیه السلام شرفیاب می شوند و از وجودش استفاده می برند و از این راه وجود آن حضرت برای مردم به اثبات می رسد . 
5- همان گونه که ابرها خورشید را نابود نمی کنند و تنها مانع رؤیت اویند، غیبت امام زمان علیه السلام هم تنها مانع رؤیت ایشان است .

پی نوشت‌ :

1- بحارالأنوار ، ج 53 ، ص 180 ، ح 10.

منبع: کتاب غیبت کبری

برگرفته از ahlolbait.blog.ir