هم اکنون حدود 14 درصد از نمایندگان مجلس در خارج کشور هستند! سؤالی که کمیته سفرهای خارجی مجلس باید بدان پاسخ دهد این است که اولاً چه کسانی به کجا و برای چه رفته اند؟‌ و ثانیاً این سفرها چه فایده ای برای کشور داشته است؟ چرا این سفرها به طور سیستماتیک و همانند سفرهای رئیس جمهور و وزرا ،‌ اطلاع رسانی نمی شود؟‌! آیا مردم به عنوان موکلان مجلسی ها ، نباید بدانند وکلایشان در کدام نقطه جهان هستند و چرا؟!
 عصرایران - حسین سبحانی نیا ، رئیس کمیته سفرهای خارجی مجلس  با اشاره به موضوع سفر حمید رسایی نماینده تهران به برزیل، اظهار داشته است:

- کمیسیون اصل 90 طی نامه‌ای رسمی برای سفر آقای رسایی به برزیل درخواست کرده و دلایلش را نیز در این زمینه توضیح داده است، ما هم به استناد همان دلایل، با سفر آقای رسایی به برزیل موافقت کردیم.این درخواست از جانب کمیسیون اصل 90 بوده نه خود آقای رسایی.

- نمی‌دانم چرا برخی رسانه‌ها شیطنت‌هایی درباره سفر آقای رسایی به برزیل انجام دادند؟!

- انتشار این نامه پیگیری حقوقی می‌‌شود، مشخص نیست کدام بخش از تشریفات مجلس این نامه را به رسانه‌ها داده است، تشریفات مجلس کارش را روی روال انجام داده، اما باید بررسی شود که این نامه چگونه و با چه انگیزه‌ای به دست رسانه‌ها رسیده است؟

- البته نامه محرمانه نبوده، ولی باید دید علت رسانه‌ای شدن آن چه بوده و با چه انگیزه‌ای این کار صورت گرفته است؟

- این که یک مرتبه این مسئله به این شکل مطرح و بزرگ‌نمایی می‌شود که گویا اتفاق عجیبی در عالم اسلام رخ داده است، تأمل‌برانگیز است.

[کمیسیون اصل 90 و کمیته سفرهای خارجی مجلس پاسخ مردم را بدهند]
سبحانی نیا ،‌پور مختار و رسایی

در این باره نکاتی چند قابل توجه است:

1 - بعد از رسانه ای شدن خبر سفر رسایی به برزیل و توجه ویژه افکار عمومی بر این مسأله ،‌ حمید رسایی نهایتاً‌ از سفر به برزیل منصرف شد.
این ، یک پیروزی برای رسانه های ایران و افکار عمومی بود که عمدتاً از سفر وی با بودجه بیت المال به جام جهانی ناراضی بودند.
البته در این گیرو و دار، رسایی و برخی افراد دیگر، نسبت به رسانه ها توهین های مکرر کردند که نشان از عصبانیت شان بود و البته مهم هم نیست.

2 - این که رسایی متقاضی سفر به جام جهانی بود یا کمیسیون اصل 90 ، اساساً‌ مورد مناقشه نیست که رئیس محترم کمیته سفرهای خارجی بدان می پردازد. بلکه انتقادی که رسانه ها وارد می کردند،‌ ناظر بر اصل این سفر بود، با این پرسش محوری و بی پاسخ که "اساساً چه نیازی به این سفر بوده است؟!"
اتفاقاً درباره این سفر ،‌ بیش از آن که رسایی باید توضیح دهد ، کمیسیون اصل 90 به عنوان متقاضی سفر و کمیته سفرهای خارجی مجلس به عنوان تصویب کننده این سفر باید به مردم توضیح بدهند که این سفر پرهزینه،‌ چه لزومی داشته است؟

خود رسایی در دفاع از خود در سایتش افشاگری خوبی انجام داده و نوشته است: «همين الان كه شما اين يادداشت را مي خوانيد، بيش از 40 تن از نمايندگان مجلس از كميسيون هاي مختلف در سفر خارجي به سر مي برند.»

به عبارت دیگر ، هم اکنون حدود 14 درصد از نمایندگام مجلس در خارج کشور هستند! سؤالی که کمیته سفرهای خارجی مجلس باید بدان پاسخ دهد این است که اولاً چه کسانی به کجا و برای چه رفته اند؟‌ و ثانیاً این سفرها چه فایده ای برای کشور داشته است؟ چرا این سفرها به طور سیستماتیک و همانند سفرهای رئیس جمهور و وزرا ،‌ اطلاع رسانی نمی شود؟‌! آیا مردم به عنوان موکلان مجلسی ها ، نباید بدانند وکلایشان در کدام نقطه جهان هستند و چرا؟!

نکته این که آقایان به جای آن که از پرسشگری رسانه ها استقبال و پاسخ مستدل به آنها و در واقع به افکار عمومی بدهند،‌ آنها را متهم به "شیطنت" می کنند و می گویند که انتشار نامه مربوط به اعزام رسایی به برزیل را پیگیری خواهند کرد و حتی جناب سبحانی گفته است که چه انگیزه ای در بین بوده است؟‌ گو این که آنها حق دارند و می توانند انگیزه خوانی هم بکنند!

در کنار رئیس کمیته سفرهای خارجی،‌ محمدعلی پورمختار رئیس کمیسیون اصل 90 هم گفته است: سر و صداهایی که اخیرا توسط برخی سایت‌ها درباره این سفر اتفاق افتاده را پیگیری می‌کنیم تا به نتیجه برسد.

جالب اینجاست که به گفته خود رئیس کمیته سفرهای خارجی، نامه منتشره یک نامه "عادی"‌بوده است. به راستی چرا باید انتشار یک نامه عادی و غیر محرمانه ،‌ این واکنش ها را به وجود بیاورد؟! مگر قرار نیست مردم در جریان آنچه در "خانه ملت"‌ می گذرد قرار گیرند؟

به فرض که این نامه منتشر هم نمی شد‌؛‌ آیا رسایی می خواست مخفیانه و مثلاً با قیافه مبدل به برزیل برود و کسی متوجه این سفر نمی شد؟!

3 - اظهار تعجب کرده اند که چرا به این سفر این قدر پرداخته شده است؟‌
اولین دلیل این است که بقیه سفرها از پرده برون نیفتاده اند و از جمله،‌ تا قبل از افشاگری رسایی ، رسانه ها نمی دانستند که همین الان 40 نماینده در سفرهای خارجی اند.
بنابراین از بس رسانه ها در پرداختن به سفرهای خارجی نمایندگان کوتاهی کرده اند - از جمله خود ما - وقتی یکی از این سفرها رو می شود و بدان می پردازند ، تعجب مجلسی ها برانگیخته می شود.

دومین دلیل هم به ماهیت جام جهانی مربوط است. آیا آقایان نمی دانند که الان نه تنها در ایران که در همه دنیا، حواس و توجه ها به سمت جام جهانی است و هر اتفاقی در این حوزه ،‌ در کانون توجهات قرار می گیرد؟! مثلاً مگر سفر کنسل شده هنرمندان به جام جهانی مورد توجه رسانه ها قرار نگرفت؟‌ اگر به جای رسایی ، هر کس دیگری هم بود ، رفتنش به جام جهانی مورد توجه رسانه ها و مردم قرار می گرفت.

بنابر این آقایان تعجب نکنند و به دنبال انگیزه های عجیب و غریب نگردند.

4 - گفته اند: این که یک مرتبه این مسئله به این شکل مطرح و بزرگ‌نمایی می‌شود که گویا اتفاق عجیبی در عالم اسلام رخ داده است، تأمل‌برانگیز است.

پاسخ این است:‌ با سفر یا عدم سفر رسایی یا هر کس دیگر به برزیل ،‌"اتفاق عجیبی در عالم اسلام"‌رخ نمی دهد. فقط توضیح دهند آیا با انتقاد رسانه ها از این سفر، "اتفاق عجیبی در عالم اسلام"‌ رخ داده است که آقایان این قدر دلواپس شده اند؟!