غمِ جانسوزی ما، هجرتِ روح الله است

سببِ رامش از آن، وسعتِ روح الله است

و هنوز از بدِ تقدیر و قضا حیرانم

عقده ی مانده به دل، حسرتِ روح الله است
 

یادگاری که برای همگان مانده به یاد

روح آزادگی و خصلتِ روح الله است

آنچه دشمن نتوانست، بر او چیره شود

سخنِ نافذ و هم، هیبتِ روح الله است

پیش از آن قوّت جان، هیچ نبودیم و کنون

مظهرِ عزّت مان، شوکتِ روح الله است

رازِ آن همدلی و وحدت و دشمن شکنی

جمله از فکرت و از حکمتِ روح الله است

و چه بسیار پس از او، به سکوتیم و دلیل؟

حفظ آن جایگه و حرمتِ روح الله است

آنچه بی چون و چرا، موجبِ جانکاهی هاست

دادِ مظلومیّت و غربتِ روح الله است

در گذرگاهِ زمان، جمله فراموش شویم

ماندگاری و بقاء، شهرتِ روح الله است

چه از این بهترمان باد، که عالم گویند

او امام است و پی اش، امّتِ روح الله است

ای که در هر دو جهان، خیر و سعادت طلبی

ره روشن مدد از، حضرتِ روح الله است

هر که در آرزوی، رایحه ی کرببلاست

گو مهاجر ثمرش، تربتِ روح الله است

( استفاده با ذکر منبع  http://www.fajr57.ir/ بلامانع است )