عبدالحسین بیات: (معاون وزیر نفت در امور پتروشیمی و مدیرعامل)، مدیر و هماهنگ کننده طرح تولید بنزین در شرکت ملی صنایع پتروشیمی با تشکیل جلسات و پیگیری شبانه روزی و نظارت لازم در کلیه مجتمع های تولید بنزین، تصمیمات به موقع به منظور رفع هر گونه کمبود و تنگنای تولید در مجتمع های پتروشیمی با تامین منابع مالی و تامین قطعات و مواد شیمیایی با هدف تداوم تولید ریفرمیت، بنزین پیرولیز و MTBE.

رضا امیری: مدیرعامل و عضو هیئت مدیره شرکت پتروشیمی بندر امام به عنوان بزرگ ترین شرکت تولیدی کشور، همکاری فعال برای تولید MTBE و بنزین پیرولیز و هماهنگی با مجتمع های تولیدی برای نقل و انتقال محصولات از مجتمع های تولید کننده بنزین.

حسن بیگی: (مدیرعامل شرکت پتروشیمی جم)، مدیرعامل شرکت پتروشیمی جم به عنوان بزرگ ترین واحد تولید کننده الفین جهان با تولید بنزین پیرولیز و هماهنگ کننده جهت دریافت خوراک و محصول از پتروشیمی نوری در امر تولید بنزین پیرولیز و هماهنگی در امر بارگیری کشتی های بنزین پیرولیز.

عادل نژادسلیم: مدیرعامل و عضو هیئت مدیره شرکت پتروشیمی امیرکبیر به عنوان تولید کننده بخشی از بنزین پیرولیز در طرح ضربتی تولید بنزین کشور.

احمد محمدی بوساری: مدیرعامل شرکت پتروشیمی اراک به عنوان تولید کننده بخشی از بنزین پیرولیز و هماهنگی مناسب برای ارسال این محصول به پالایشگاه های شازند و اصفهان در تمام مدت طرح ضربتی تولید بنزین.

سوالی که حامیان بنزین آلوده باید به آن پاسخ دهند

با اثبات آلودگی اکتان‌افزای پتروشیمی (که معمولاً ریفورمیت را اصلی‌ترین آنها می‌دانند و نامی از «بنزین پیرولیز» نمی‌برند)، رسانه‌های فارس، تسنیم، کیهان و از این دست حملات خبری خود را متوجه زنگنه و تیم او کرده‌اند، تنها به گناه توزیع بنزین پاک! میرکاظمی نیز که در دوران خود ماجرای بنزین پتروشیمی را کلید زد، به دیگر مدعی تبدیل شده است.

سوال اینجاست که آیا آمیختن ماده سرطانزای «بنزین پیرولیز» با بنزین معمولی، از دید این افراد قابل دفاع است؟ اگر نیست چرا هیچ نامی از آن برده نمی‌شود؟ دیگر اینکه با اثبات آلودگی بنزین پتروشیمی، آیا واقعاً دفاع از عملکرد گذشته و تخریب و نقد رقیب سیاسی به قیمت جان و سلامت شهروندان و آلوده کردن محیط زیست، کار درستی است؟ اکنون که کار از اخلاق هم گذشته است، آیا حداقل نباید جان انسان‌ها خط قرمز برخی چهره‌های تندرو و رسانه‌های افراطی باشد؟

عصر ایران - مسعود میرکاظمی، وزیر نفت محمود احمدی نژاد که تولید و توزیع بنزین پتروشیمی در زمان وی آغاز شد و اینک در مظان این اتهام قرار گرفته که بنزین آلوده و سرطان زا بین مردم ایران توزیع کرده است، در گفت و گویی با خبرگزاری فارس، ضمن رد همه اتهامات گفته است که بنزین پتروشیمی فقط به میزان اندکی تولید و توزیع شده که آن هم سالم بوده و مشکلی نداشته است.

وی که هم اکنون ریاست کمیسیون انرژی مجلس شورای اسلامی را هم بر عهده دارد تهدید کرده چنانچه ادعای آلوده بودن بنزین پتروشیمی تکرار شود، مجلس برای مواجهه با افرادی که این ادعا را مطرح می کنند، وارد عمل خواهد شد.
حال بگذریم که رئیس کمیسیون انرژی (که باید این مدعا را بررسی کند) متهم ردیف اول این ماجراست و این از لطایف روزگار است.

(در این نوشتار منظور از متهم ، متهم قضایی نیست بلکه بحث ناظر به افکار عمومی است.)

البته امیدواریم که حق با میرکاظمی باشد و بنزین پتروشیمی ، مشکلی نداشته باشد زیرا هیچ کس خوشحال نمی شود اگر بشنود سال ها در فضایی تنفس کرده که آلوده به پسماندهای گازی بنزین های سرطان زا بوده است.

فقط با مقایسه اعدادی که وی در این مصاحبه و سخنان دوران وزارتش داده ، در صحت سخنان وی تردید به وجود می آید.
میرکاظمی در گفت و گوی اخیرش با فارس گفته است که مدعیان بنزین پتروشیمی، قضیه را بزرگ می کنند زیرا از 70 میلیون لیتر بنزین مصرفی ، تنها 6 میلیون لیترش بنزین پتروشیمی بوده است._{(فارس - 5 خرداد 93)}

حال به سخنان همین شخص در سال 1388، یعنی زمانی که ماجرای بنزین پتروشیمی آغاز شد مراجعه می کنیم ؛ بخوانید: "ما در مرحله اول این طرح همه واحدهای پتروشیمی را درگیر نکرده‌ایم و تولید را با ۱۴ میلیون لیتر در روز شروع کرده‌ایم که با در نظر گرفتن ۴۴ میلیون لیتر تولید فعلی پالایشگاه‌ها، توان تولید بنزین داخلی به ۵۸ میلیون و ۵۰۰ هزار لیتر در روز می رسد که به این ترتیب جمهوری اسلامی عملاً موضوع تحریم بنزین را بی اثر می کند." _{(ایلنا - 26 آبان 88)}

جالب است؛ وقتی جناب ایشان وزیر بود و می خواست گزارش کار دهد و موضوع آلوده بودن بنزین پتروشیمی هم مطرح نبود ، می گفت: ما تولید بنزین پتروشیمی را از 14 میلیون لیتر در روز آغاز کرده ایم و مدعی بود که این ، تازه اول کار است و همه واحدهای پتروشیمی درگیر طرح نشده اند!
اما اکنون موضوع آلوده و سرطان زا بودن این بنزین مطرح شده ، کار بزرگ(!) دیروزش را کوچک جلوه می دهد و می گوید که همه اش 6 میلیون لیتر بنزین پتروشیمی در روز تولید شده است و نباید آن را بزرگنمایی کرد.

توجه شود که 14 میلیون لیتر ، به قول خود وزیر اسبق، نقطه استارت بوده است و آن هم در زمانی بوده که کل بنزین مصرفی کشور ، 58 میلیون و 500 هزار لیتر بوده و معلوم نیست با رسیدن مصرف به 70 میلیون لیتر در روز ، چقدر از بنزین مصرفی ، تولید پتروشیمی ها بوده است ، خاصه آن که به اذعان خود وزیر اسبق، امکان واردات بنزین هم حتی از کشورهای دوست وجود نداشت._{(مصاحبه با فارس - همان)}

 وقتی جناب میرکاظمی ، در دو موقعیت متفاوت دو آماز مختلف در باره یک واقعیت واحد می دهد، چگونه می توان بقیه حرف هایش را باور داشت و مطمئن شد که بنزین سالم به مردم داده شده است؟

راستی چند سوال هم که طرفداران بنزین پتروشیمی بدان پاسخ دهند عبارتند از این که اگر بنزین پتروشیمی سالم است و فرقی با بنزین معمولی ندارد، چرا تا قبل از تحریم واردات بنزین در دولت قبل، بنزین را از خارج وارد می کردند و در پتروشیمی ها تولیدش نمی کردند؟
و دیگر این که آقایان مدعی اند بنزین پتروشیمی در کلان شهرها توزیع نشده و لذا آلودگی هوای کلانشهرها در آن زمان ربطی به این بنزین نداشت.جالب اینجاست که حتی خود وزیر وقت نفت، بنزین پتروشیمی را از نظر کیفیت قابل رقابت با بنزین وارداتی می دانست._{(شانا 26 شهریور 1389)}
سؤال اینجاست اگر واقعاً بنزین پتروشیمی همانند بنزین متعارف بود، چرا این همه تأکید داشتند که در کلان شهرها توزیع اش نکرده اند؟  هر چند که وزیر کنونی نفت فاش کرده که بنزین آلوده پتروشیمی را در کلان شهرها هم توزیع می کرده اند.