س: چندی قبل در منطقه ما اتهاماتی اخلاقی در رابطه با يکی از خدمتگزاران انقلاب از سوی برخی از مؤمنين و افراد خوش‌نام مطرح شد. اينجانب نيز ضمن پذيرفتن آن موارد، در گوشه و کنار اين اتهامات را مطرح کردم که البته اين موضوع سبب خسارت‌های جدی اجتماعی به اين برادر دينی گرديد. پس از مدتی بر اينجانب مشخص شد که اين مسائل توطئه‌اى‌ برای ضربه زدن به ايشان و تسويه حساب‌ سياسی بوده است. تقاضا دارم بيان فرماييد:
۱.‌ در فرض مذکور، آيا اينجانب دچار معصيت شده‌ام يا خير؟
2. چنانچه اينجانب دچار معصيت شده‌ام تکليف بنده در اين مورد چيست؟
ج1) صِرف آنچه در سؤال ذكر شده، مجوز ارتكاب حرام نبوده است.
ج2) بايد گفته‌هاى خود را به هر کس که رسانده‌ايد، تکذيب کرده و از شخصى که به او تهمت زده‌ايد، تحصيل رضايت نماييد.