در طول 8 سال گذشته کشور با مشکلات بسیاری روبرو شد اما خبری از تجمعات و همایش های دلواپسیم نبود. نه آن زمان که آمار بیکاری بالا رفت و سن ازدواج افزایش یافت و نه زمانی که آمار اعتیاد بیشتر شد و ماجرای اختلاس 3 هزار میلیارد تومانی به وجود آمد، دلواپسی برای عده ای که این روزها کمپین دلواپسیم را راه اندازی کرده اند به وجود نیامد. دراقدامی نادر و منحصر به فرد وزير امور خارجه را درسفر خارجی عزل نمودند، در مخالفت با دستور مقام معظم رهبری 11روز رئيس جمهور خانه نشين شد، يک شبه قيمت دلار از 1000 تومان به 4000 تومان رسيد اما برای این عده دلواپسی به وجود نیامد و حالا این روزها در شرایطی که کمتر از یکسال از آغاز به کار دولت یازدهم می گذرد، دلواپسی ها کار را به برگزاری تجمع، همایش و کمپین رسانده است.

در همین خصوص عباس سلیمی نمین گفتگویی با خبرنگار «فردا» داشت که در ادامه این گفتگو را می خوانید:
 
در ابتدا بفرمایید ارزیابی شما از برگزاری همایش هایی تحت عنوان دلوا‍‍‍پسیم که در طول روزهای اخیر از سوی برخی جریان های سیاسی برگزار شد، چیست؟
نفس نگران بودن آحاد جامعه نسبت به سرنوشت و آینده کشور یک امر پسندیده است و داشتن نگرانی نشان  می دهد که مردم درارتباط با مسائل خود دارای حساسیت هستند. اگر هم جز این باشد ما باید ناخرسند می شدیم. این دغدغه ها نباید از سوی دولتمردان تخطئه شود. اما اینکه بعضی از این نیروهای دغدغه مند و دلواپس تحلیلشان از شرایط موجود درست است یا خیر، این جای تامل است. به نظر من برخی از این همایش ها برگزار شده خود پمپاژ کننده نگرانی های جدید بود. بعضا کسانی که می خواهند به این نگرانی ها جهت دهند تندروی هایی دارند و تحلیل های غلط و جناحی باعث می شود نگرانی های عمومی جامعه به شکل مطلوب بیان نشود. امیدواریم دولت دغدغه ها را زمینه ای برای رشد و آگاهی بداند.
 
البته دولت نیز در قبال نقد و انتقادهای ماه های اخیر واکنش های تندی انجام می دهد و در هر موضوعی در مقام پاسخگویی بر می آید. آیا این اقدام دولت در قبال منتقدین درست است؟
طی ماه های اخیر دائم شاهد این مسئله بودیم که دولت حرف منتقدین را غلط عنوان می کرد. اما این کار دولت و ایستادگی در قبال منتقدین کار درستی نیست.  
 
یعنی می گویید دولت به انتقاد منتقدین پاسخ ندهد؟
ببینید دولت باید به جای ایستادگی مقابل منتقدین با آنها گفتگو کند و حرف های آنان را بشنود. دولت با امکاناتی که دارد می تواند در مقابل مسائل مطرح شده از سوی منتقدین پاسخگو باشد. به جای اینکه حرف منتقدین را غلط خطاب کنند به آنها پاسخ دهند. چراکه پاسخگویی دولت هم سبب احترام متقابل می شود و هم همه جانبه نگری را افزایش می دهد.  
 
در این خصوص سوالی که ایجاد می شود این است که چرا در دوره های گذشته این افراد بدین صورت دلواپس مسائل جامعه نمی شدند؟
البته در دوره های گذشته نیز افراد بسیاری بودند که نگرانی های خود را نسبت به اتفاقات رخ داده مطرح می کردند. من خودم به همایش دلواپسیم دعوت شدم اما به این مراسم نرفتم و تحلیل آنها را هم قبول ندارم. به نظر من نباید بیهوده نگرانی های جامعه را افزایش دهیم. جامعه به اندازه کافی الان نگران مسائل مختلف هست. مردم این روزها نگران این هستند که آیا دولت در این برهه از عهده وظایفش بر می آید یا خیر. در جامعه دلواپسی وجود دارد اما نباید به این نگرانی ها به صورت غلط دامن زد. الان همه جامعه و نخبگان نگران آینده مذاکرات هسته ای هستند.  
 
وظیفه دولت در قبال این نگرانی های عمومی جامعه چیست؟
دولت باید به مردم پاسخ های منطقی دهد. چراکه آنچه مسلم است این است که فعلا عملکرد دولت نتیجه مطلوبی برای جامعه نداشته است و همین مسئله سبب افزایش نگرانی ها شده است.  
 
به عنوان بخش دیگر گفتگو ، ارزیابی شما از اظهارات اخیر رهبر معظم انقلاب مبنی بر اینکه حل مشکل تحریم ها به مذاکرات گرده زده نشود، چیست؟
نکات بسیار خوب و متینی در این اظهار نظر رهبر معظم انقلاب بود. در واقع فقط یک طرف مذاکره کننده با ما موضع خصمانه دارد و از همین رو سایر طرف های مذاکره کننده می توانند موجبات سست شدن تحریم ها را فراهم کنند. ما نباید این مسائل را به هم پیوند بزنیم. یعنی نباید منتظر باشیم که صرفا از کانال 5+1 مشکلات و تحریم ها حل شود. ما در معادلات جهانی امکانات متنوعی داریم و قدرت مانور برای ایران وجود دارد که بخواهیم مشکلات را بدین صورت حل کنیم. البته برخی عناصر اصلاح طلب عمدا می خواهند با موضع گیری هایی که نسبت به چین و شوروی دارند، قدرت مانور را برای ما ببندند. ما می توانیم از سایر برگه های برنده استفاده کنیم چراکه سست کردن تحریم ها راه های مختلفی دارد و یکی از این راه ها مذاکره با 5+1 است.  
 
رهبر انقلاب پیشنهادی هم به تیم مذاکره کننده کردند که به کار گیری ابتکار در مذاکرات بود. این مسئله نشان داد که رهبری مخالف مذاکرات نیستند و حتی بر این دیپلماسی بین المللی تاکید هم دارند و برای آن پیشنهاد نیز ارائه می کنند. اما برخی گروه ها دائم می خواهد این ذهنیت را القا کنند که رهبری مخالف مذاکرات است. نظر شما در این باره چیست؟
قطعا تندروی وجود دارد. همانگونه که کندروی وجود دارد تندروی نیز وجود دارد. ما می بینیم که نگاه برخی گروه ها فقط به دست اروپایی هاست و این کندروی ها به سود جامعه نیست و این مسئله خطاست. از سوی دیگر نیز اینکه فکر کنیم با انجام مذاکرات آبرو و حیثیت ملی به خطر افتاد و از بین رفت نیز یک نگاه تند است و این نیز خطا و افراط است. الان هم عناصر افراط در دولت وجود دارند و هم در بین افراد بیرون از دولت و منتقدان آن افراط وجود دارد. بنابراین دولت با 2 گروه افراطی و تندرو مواجه است که باید از این 2 گروه عبور کند و آن را مهار کند.  
 
به عنوان بخش پایانی گفتگو نمونه ای از مسائل افراطی در داخل دولت نیز ذکر می کنید.  
همین صحبت های اخیر دستیار ویژه رئیس جمهور نمونه این تفکرات غیر منطقی و افراطی است و نشان داد که این فرد اصلا قابل اعتماد و صالح نیست. اظهارات آقای یونسی نشان داد که جامعه حق دارد که نگران مسائل داخل دولت شود اما باز هم می گویم که ما نباید به این نگرانی ها دامن بزنیم.