حضرت آيت‌الله موسوي اردبيلي در ابتداي درس خارج فقه با ذكر اين نكته كه بعضي از مسئولان حكومتي كه اخيراً به ديدار من آمده بودند، نسبت به عدم برخورداري تعداد زيادي از مساجد از امام جماعت گلايه داشتند، گفتند: "درست است كه تعداد زيادي از مساجد در شهرها از اقامه نماز جماعت و امام جماعت محروم هستند و اين مايه تأسف است و در جهت حل اين مشكل و ديگر معضلات بخش فرهنگ بايد قدم جدي و اساسي برداشت، ولي بايد ريشه يابي كنيم كه چه عامل يا عواملي باعث بروز چنين مشكلاتي گرديده است".
ايشان ادامه دادند: "زماني بر روحانيت گذشت گه در اين مملكت كار ديني و لباس روحانيت جرم به حساب مي‌آمد و آن را به تمسخر مي‌گرفتند لكن با ياري و فضل الهي، روحانيت در اذهان مردم قرب و منزلت پيدا كرد و جايگاه واقعي خود را به دست آورد. حال پس از سي و چهار سال كه از انقلاب مي‌گذرد چه شده است كه يكي از مسئولان حكومتي در اين ديدار اخير با من از عدم برخورداري خيلي از مساجد در شهرها از امام جماعت و نماز جماعت شكايت مي‌كند و در اين رابطه آمار نگرن‌كننده‌اي را ارائه مي‌كند."
معظم له در ادامه افزودند: "به نظر مي‌رسد يكي از مهم‌ترين عواملي كه در اين زمينه مؤثر است دخالت بيش از حد دستگاه‌هاي وابسته به حكومت در امر تبليغ و امور ديني است و اين همان چيزي است كه مرحوم امام هم آن را نمي‌پسنديد. اگر بخواهيم مسائل مربوط به امور ديني مردم جاي اصلي خودش را پيدا كند بايد اين مسائل به مردم سپرده شود و دولت و دستگاه‌هاي حكومتي دخالت خود را از تبليغات ديني و مساجد و ديگر مراكز ديني بردارند. نكته دومي كه در اين رابطه مهم است اين است كه متاسفانه در خيلي از جاها به جاي استفاده از روحانيون فاضل و باسواد، از افرادي استفاده مي‌شود كه از فضل و سواد كافي برخوردار نيستند و اين گروه چونكه نمي‌توانند به خوبي دين را معرفي كنند، باعث سرخوردگي مردم نسبت به دين و آموزه‌هاي ديني مي‌شود؛ در صورتي كه اگر از افراد فرهيخته و با سواد و با تقوي استفاده بشود و بدون اينكه از آنان درخواست‌هاي جانبي كنند و توقعات بي‌مورد داشته باشند فقط بخواهند كه آنان از دين و آموزه‌هاي ديني سخن بگويند، در نتيجه معرفي خوب از دين، علاقه مردم به دين زيادتر خواهد شد".
مرجعيت ديني در ادامه گفتند: "متأسفانه از بعضي از شهرها و مناطق اخباري به گوش مي‌رسد كه روحاني و امام جماعتي كه مورد علاقه مردم است بدون هيچ دليلي كنار گذاشته مي‌شود و يك روحاني بي‌سواد يا كم سواد جايگزين وي مي‌شود و همين امر باعث دلسردي مردم مي‌شود؛ اگر روحاني با سواد و با تقوا حضور نداشته باشد تا احكام و اخلاقيات را به مردم هم با زبان و هم با عملكرد خود تبيين كند، ديگر نبايد توقع داشت كه فرهنگ جامعه درست شود. به هر حال راه حل اين مشكل اين است كه ديگران در امور روحانيت و دين و مساجد دخالت نكنند و امور روحانيت و دين به دست خود آن‌ها و مردم سپرده شود. اگر به تشخيص مردم احترام گذاشته شود و اين كارها به خود مردم سپرده شود، مردم به خوبي از دين و مراكز ديني حمايت مي‌كنند و در طول تاريخ هر جا كه كار دين و روحانيت از دخالت دولت‌ها دور بوده است موفق‌تر عمل كرده است. در قدم بعد وظيفه روحانيت است كه هرجا نياز به حضور آنان بود بدون وابستگي به دولت و دستگاه‌هاي حكومتي حضور پيدا كنند و به وظيفه ارشاد و تبليغ بپردازند. در اين صورت است كه بدون هيچ گونه نقصاني كارها به پيش مي‌رود و مشكلات مرتفع مي‌گردد". منبع: جمهوری اسلامی