تکفیرمان مکن که صنم در مقابل است

این دلربا که مختص عشق من و تو نیست

مهرش به قلب قاطب مخلوق شامل است

ای آنکه دم ز نام خدا می زنی ، بگو

قرآن و عترتِ نبوی دین کامل است

هم در خوشی و ناخوشی و هم به هر هوی

نامِ رفیعِ اوست که نَقلِ محافل است

غفلت ز ذات اقدس والامقام ما

سرمنشاء بروز تمام مشاکل است

بنما سوال خود که یکی بی جواب نیست

زین رو که او یگانه ی حل المسائل است

میخانه ای که ساقی و ساغر فراهم است

بیچاره باشد آنکه از این بزم غافل است

باری (مهاجر) م بنما حفظِ چشم و گوش

بابِ بهشت و دوزخ از این حدّ فاصل است

** علی اکبر پورسلطان (مهاجر) **

استفاده از این غزل فقط با ذکر منبع جایز می باشد .