آنچه که از عفو و بخشش در زندگی اجتماعی انسان به دست می‌آید این است که عفو در تمامی ابعاد در جامعه، عامل آرامش، حل اختلافات و بقای جامعه ای با روابط مسالمت آمیز است.
به گزارش (ایسنا)، مباحث اخلاقی از جمله موضوعاتی هستند که نقش کلیدی در زندگی بشر داشته و با زوایای مختلف حیات انسانی ارتباط مستقیم دارند. در عصر حاضر، با توجه به نحوه تعامل انسان‌ها با یکدیگر و درگیری‌هایی که در زندگی روزمره‌ی ما رخ می‌دهد، یکی از مباحث اخلاقی که بررسی آن می‌تواند از تنش‌های موجود در جامعه تا حد بسیاری بکاهد، موضوع عفو و بخشش بویژه در زندگی اجتماعی است.
عفو در منابع علم اخلاق به ویژه آیات و روایات به معنی در گذشتن و بخشودن در هنگام قدرت، بدون سرزنش شخص خاطی و احسان نمودن در حق اوست.
در روایات وارد شده از پیامبر اکرم(ص) و ائمه معصومین(ع) از صفت عفو با عناوین بهترین خوی در دنیا و آخرت، بزرگترین فضیلت، ارزشمندترین خصلت و... یاد شده است.
پیامبر اکرم (ص) گفت: هر کس از خطاها درگذرد، خدایش از او درگذرد و هر کس گذشت کند خدا نیز از او گذشت کند.
امام علی (ع) فرمودند: بدترین مردم کسی است که خطای دیگران را نبخشد و عیب را نپوشاند.
امام رضا (ع) درباره آیه «پس گذشت کن گذشتی زیبا...» فرمودند: مقصود، گذشت بدون مجازات و تندی و سرزنش است.
پیامبر اکرم (ص) می‌فرماید: از یکدیگر گذشت کنید، تا کینههای میان شما از بین برود.
امام حسین (ع) می‌فرماید: با گذشتترین مردم، کسی است که در زمان قدرت داشتن، گذشت کند.
امام علی (ع) فرمودند: گذشت، اُوج بزرگواری‌هاست.
منابع:
نهج الفصاحه
الدرة الباهرة
تصنیف غررالحکم و دررالکلم
