اِذَا اتَّهَمَ المُؤُمِنُ اَخاهُ اِنماثَ الايمانُ مِن قَلبِهِ كَما يَنماثُ المِلحُ فِى الماءِ .

هرگاه مؤمن به برادر [دينى] خود تهمت بزند، ايمان در قلب او از ميان مى‏رود، هم چنان كه نمك در آب، ذوب مى‏شود.

كافى، ج 2، ص 361، ح 1

حدیث (2) رسول اكرم صلى‏الله‏عليه‏و‏آله :

أَتَدرونَ مَا الغيبَةُ؟ قالوا : اَللّه‏ُ وَرَسولُهُ أَعلَمُ، قالَ : ذِكرُكَ أَخاكَ بِما يَكرَهُ قيلَ : أَرَأَيتَ إِن كانَ فى أَخى ما أَقولُ؟ قالَ : إِن كانَ فيهِ ما تَقولُ فَقَدِ اغتَبتُهُ وَإِن لَم يَكُن فيهِ ما تَقولُ فَقَد بَهَتَّهُ.

آيا مى‏دانيد غيبت چيست؟ عرض كردند : خدا و پيامبر او بهتر مى‏دانند. فرمودند : اين كه از برادرت چيزى بگويى كه دوست ندارد. عرض شد : اگر آن چه مى‏گويم در برادرم بود چه؟ فرمودند : اگر آن چه مى‏گويى در او باشد، غيبتش كرده اى و اگر آن چه مى‏گويى در او نباشد، به او تهمت زده‏اى.

الترغيب والترهيب، ج3، ص515، ح31

منبع : http://www.aviny.com/hadis-mozooee/akhlaghi/doroogh.aspx