ای همای بخت و اقبالم ، بیا
مرغ خوش خوان و سبک بالم ، بیا
جمله می نازند بر یاران خود
ای که عمری بر تو می بالم ، بیا
گریه ها کردم بیایی نازنین
ناتوان گشتم که می نالم ، بیا
روز شادی دیگران شادند و من
روز غم هم با تو خوشحالم ، بیا
ابتدا تا انتهای آرزو
کعبه ی امّید و آمالم ، بیا
پرتوی نامت چو بلوا می کنند
نیست گوشی بشنود قالم ، بیا
حال من دارد هوای انقلاب
کی دگرگون می کنی حالم ، بیا
تا ابد ذکر (مهاجر) این بود
ای یگانه منجی عالم ، بیا
** علی اکبر پورسلطان ( مهاجر ) **
استفاده از این شعر با ذکر منبع بلامانع است.
