حریم و حد چو شکستید ، قومِ شیطانید

و در مقامِ عمل ، بس شقی تر از آنید

اگر چه جسم ستاندید ، همچو انسانها

چگونه خصلتی از آدمی نمی دانید؟

زنانِ شیعه کنیزند؟! ای حرامی ها

که نامی اند و عزیزند ، ای حرامی ها

ز خویِ دد منشی ، مردهایشان کشتید!

نمی شود بگریزند ، ای حرامی ها

الا قشونِ ستم ، در چه حال و احوالید؟

کسی یقین نکند ، بر کدام منوالید!

زنانِ خویش ، گر آسوده عرضه بنمایید!

به حکمِ نحسِ جهادِ نکاح می بالید!

ز غیرت ارچه ، چو خوکان ، شنیع کردارید

بهاء و حرمتِ ناموس را نمی دانید

مگر نشانِ مسلمان ، به ریشِ پُر شپش است؟!

کدام مسلک و آیینِ دین نگهبانید؟

هر آنکه سر بنهد زیرِ پایِ صهیون ها

به اصلِ خویش ندارد ، ز ریشه و بن ها

میانِ جمعِ وحوشی درنده خوی و پلید

سراغ و بارقه ای نیست ، از تمدن ها

نظامِ عدلِ خدا ، در همین جهان جاریست

در انتظارِ شما ، لحظه های خونباریست

مهاجر ، اهلِ تسنن ، بری از این بلواست

و مُلک و سیطره ی شیعه را نگهداریست
 

1392/11/1 - تهران

**علی اکبر پورسلطان (مهاجر)**

(فقط استفاده با ذکر آدرس سایت http://www.fajr57.ir/ جایز است)