جون غلام سياهي از مردم « نوبه » بود. فضل بن عباس بن المطلب مالك و مولاي او بود . امير المومنين علي (ع) او را به صدو پنجاه دينار خريد و به ابوذر بخشيد تا وي را خدمت نمايد.

هنگامي كه عثمان ، ابوذر را به ربذه تبعيد كرد جون تا رحلت آن صحابي گرامي پيامبر وامام علي ، در سال سي و دو هجري در تبعيدگاه خدمت او بود و بعد از آن به مدينه برگشت و در خدمت حضرت علي (ع) به سر مي برد.

 بعد از شهادت حضرت در 21 رمضان سال چهلم هجري قمري در خدمت حضرت امام حسن(ع) و حضرت امام حسين (ع) بود و بعد از حركت امام حسين (ع) از مدينه به مكه و از مكه به كربلا جون با آن حضرت همراه بود. جون مردي اسلحه شناس بود و در ساخت اسلحه و مرمت آلات و افزار جنگي ماهر و كار آزموده بود .

حضرت امام سجاد (ع) مي فرمايد:

در شب عاشورا من در خيمه نشسته بودم و عمه ام زينب از من پرستاري مي كرد. پدرم به خيمه ي خويش رفت و جون با آن حضرت همراه بود و شمشير آن حضرت را اصلاح و تعمير مي نمود. جون در روز عاشورا از سيد الشهدء (ع) اجازه جهاد خواست ، آن حضرت فرمود : تو از جانب من آزادي ، تو درجستجوي عافيت از پي ما آمدي ، پس خويشتن را به راه ما دچار مكـن .

 جون عرض كـرد : اي فرزند رسـول خـدا (ص) مـن درروزهاي خوشي و راحتي كاسه ليس خوان و سفره شما و در كنار شما بودم ، حال در روز گرفتاري و سختي از شما دست بردارم ؟ به خدا سوگند كه بوي من بد و حسب من پائين و رنگم سياه است پس بهشت را از من دريغ مفرمائيد تا بوي من نيكو و آبرويم شريف و رويم سپيد گردد. نه به خدا سوگند هرگز از شما جدا نخواهم شد تا خون سياهم با خون پاك شما بياميزد.

اجازه گرفت و به ميـدان جنگ شتافت و هنگـام نبـرد ايـن رجـز را مي خواند:

 كَيفَ يَري الكُفار ضَرَبَ الاَ سوَدِ

بِالسَيـفِ ضَـربًا عـَن بَني مُحَمَدِ

اَذُبُ  عَنـهـُم بِـالِلسـانِ  وَ  اليـَدِ

اَرجـُو بـِهِ الـجـَنـَهِ يَومَ المـَورِدِ

چون من سوي ميدان شجاعت بخرامم

بس خصم كه بيجان شود از حِسامم

برگزيده ي مردانم اگر چند سياهم

بستوده شاهانم اگر چند غلامم

فردا به شفاعت بود آسان همه كارم

و امروز بر آيد به شهادت همه كامم

جون چند نفر از دشمنان اهل بيت را به هلاكت رساند و به شهادت رسيد . حضرت ابي عبد الله (ع) بالاي سرش آمده و عرض كرد :

 بارالها روي جون را سفيد گردان و بوي او را نيكو كن و او را با نيكوكاران محشور فرما و ميان او و محمد و آل محمد(ص) شناخت و رفاقت ايجاد كن .

حضرت باقر (ع) از حضرت امام سجاد (ع) روايت مي فرمايد كه : بني اسد وقتي براي دفن شهداء حاضر شدند ، جسد جون را بعد از ده روز يافتند  در حالي كه بوي مشك مي داد .

تنش ديدند هم چون نقره پاك   

چو ماه افتاده از افلاك برخاك

به تن خوشيده خونش هم چو عنبر

شده بويش چون بوي مشك اَذفَر

بود اين كار ، كار عشق بي باك

كه خاكي را بَرد بر عالم پاك

سلام و درود خداوند و اولياي او بر جون و بر ياران با وفاي سالار شهيدان كه جان خود را فداي عهد و پيمان نمودند.

ولا حول ولا قوه الا بالله العلي العظيم 

(استفاده از اين مقاله بدون ذكر نشاني سايت جايز نيست)