عقل ز احساس چو فرمان گرفت بار دگر بی خردی جان گرفت عقل که سرمایه ی احساس گشت بی خردی ، عقل به زندان گرفت یاوه بود هر که بگوید تو را بی خردی ، توشه ی ایمان گرفت سفره ی نادان تهی از منطق است نیست متاعی که به دندان گرفت فردِ خردمند در این روزگار نام خود از مسلک رندان گرفت با خرد و دولت پاینده اش اجرِ خود از ساحت یزدان گرفت مردِ (مهاجر) به تمنّای عقل مشیِ خود از راه شهیدان گرفت