آسیب شناسی عزاداری ائمه اطهار(ع) وَ إِنَّمَا خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإِصْلَاحِ فِی أُمَّةِ جَدِّی
جماران - حمید فاضل قانع: یکی از افتخارات و امتیازات شیعیان پیروی و عشق و علاقه به پیامبر اسلام(ص) و اهل بیت پاک و مطهر او است چرا که پیروی و اطاعت از آن پیشوایان معصوم، بهترین و امنترین راه رسیدن به هدف اصلی که خداست، میباشد. اما متأسفانه در طول تاریخ، افراط و تفریط و غلوّهای بعضی از عوام و خواص از شیعه، رهزن این افتخارات و امتیازات گردیده و جایگاه «امامان (ع)» را در «رهبری» به سوی «مقصد»، فراموش کرده، و امام را «مقصود» خود ساختهاند. در واقع، این افراد خود را تا به «امام» رسانیدهاند، در او متوقف شده، و از ادامه راه باز ایستادهاند. امام خمینی در کتاب وزین «شرح چهل حدیث» اشاره ظریفی به این مسئله دارند که: «پیغمبر اکرم و اهل بیت مکرم او، صلوات اللّه علیهم، تمام عمر خود را صرف در بسط احکام و اخلاق و عقاید نمودند و یگانه مقصد آنها نشر احکام خدا و اصلاح و تهذیب بشر بوده و هر قتل و غارت و ذلت و اهانتى را در راه این مقصد شریف سهل شمردند و از اقدام باز نماندند، پس محبّ و شیعه آنها کسى است که در مقاصد آنها با آنها شرکت کند و پیروى از آثار و اخبار آنها کند.» ( شرح چهل حدیث،ص576)
پس این کج اندیشی و تحجر یکی از آسیبها و آفتهاست که به اختصار به آن خواهیم پرداخت.
ادامه http://z-fajr57.blogfa.com/post/586
|