اگر قرار باشد در یک مهمانی شرکت کنیم، طبیعتاً شب زودتر به خانه می رویم، دوش می گیریم، لباس مناسب می پوشیم، خود را خوشبو می کنیم و... هر چقدر مهمانی مهم تر و میزبان مهم تر و عزیزتر باشد، آمادگی ما بیشتر و حساسیت ما نیز بیشتر خواهد بود.

حال ماه عزای اشرف اولاد آدم فرا می رسد. ماه ماتم حضرت اباعبدالله (علیه السلام)، پس هر کسی که خود را نوکر و ارادتمند به ایشان می داند، باید خود را روحاً و جسماً محیای ورود به ماه مات آن حضرت کند. برای این آمادگی باید مقدماتی فراهم شود. اولین آن ها معرفت به محرم و صاحب محرم است. باید به تفکر و مطالعه بیشتر در این زمینه ها پرداخت. تا به واسطه اندیشیدن در معارف عاشورا و حضرت سید الشهدا (علیه السلام) و شهدای کربلا ـ که خداوند ما را با ایشان قرار دهد ـ و نیز بهره مندی از کتب معتبر بزرگان و علماء، کسب معرفت نمود. تا وقتی که این معرفت وجود نداشته باشد، آدمی خود را آنچنان که در شأن محرم و صاحب آن است آماده نمی کند.

از جمله کارهایی که باید انجام دهیم:

۱- مطالعه و تفکر بیشتر در مقام و منزلت حضرت ابا عبد الله (علیه السلام) و شهدای کربلا.

۲- تفکر و مطالعه در زمینه اهداف، رسالت ها و پیامدهای عاشورا و درس های جاویدان آن.

۳- برداشتن ختم روزانه زیارت عاشورا (تا روز عاشورا هر روز زیارت عاشورا را بخوانیم و در مضامین بلند آن تفکر و مداقه کنیم).

۴- دعا و توسل به اهلبیت (علیهم السلام) در مورد عنایت ویژه ایشان در عزاداری کردن خالصانه، با معرفت و مناسب شأن اهلبیت (علیهم السلام).

۵- مراقبت اعضا و جوارح و بلکه روح و قلب از آلوده نشدن به کثافات گناهان و حتی مکروهات. چرا که تمام اعضا و جوارح آدمی باید عزادار شود و همانطور که برای یک مهمانی مهم خود را از آلودگی ها پاک می کنیم برای ورود به محرم نیز باید روح و جسم خود را از آلودگی گناهان پاک کنیم. زبانی که می خواهد نام و مصیبت و منقبت آن حضرت بر آن جاری شود باید از آلودگی ناسزا گویی و دروغ و غیبت و تهمت و ... پاک باشد. حنجره ای که می خواهد به ذکر مصائب آن حضرت بپردازد باید از آهنگ های لغو حرفهای بیهوده پاک باشد. دستی که می خواهد سینه بزند باید از اعمال حرام دور باشد. پایی که می خواهد وارد مجلس والا مقام آن حضرت شود باید از راه های حرام و ناشایست دور باشد. صد البته که خود اهلبیت (علیهم السلام) نیز وقتی کسی همت به ترک گناه کند و از ایشان کمک بخواهد، به او کمک می کنند. این از جسم و اما روح که مرتبه ای بالاتر دارد. پس باید قلب و روح خود را برای محرم آماده کرد و آنرا از حب گناه، ریا، حسادت، کینه و دیگر ناخالصی ها پاک کرد.

براي ورود به هر مکان شريفي آدابي است و هم براي ورود به هر زمان شريفي آدابي است و براي ورود به حرم ائمه (ع) اذن دخولي هستند و مستحباتي وجود دارد تمام اينها آثار مختلفي در انسان مي گذارد وقتي شما آداب را رعايت کرديد خودتان را آماده مي کنيد تا بهتر استفاده کنيد اما اگر مقدمه نباشد به طور يقين کم بهره تر خواهيد بود اگر از لحاظ روحي و رواني در مقدمات امري وقت صرف شد باعث مي شود بهتر آن موضوع درک شود مثل نماز که با مقدمه و وضو اذان و اقامه وارد مي شويم و اين باعث مي شود از لحاظ رواني و جسمي آمادگي باشد. وقتي ذکر گفتني رفتي حرم امام رضا(ع) اثرش در قلب مشخص مي شد اين مقدمات را نامش را آداب مي گذارند و اين آداب براي عاشقاي طبيعي اند و براي عاقلان اکتسابي چون کسي که مي خواهد پيش شخص مهمي برود رنگ چهره اش عوض مي شود ضربان قلبش شديد مي شود و خود به خود آداب را رعايت مي کند نه اينکه آنها نياز به آداب ظاهري و اذن دخول ندارند اما انها بهتر رعايت مي کنند خوشابحال کسانيکه اين آداب قلبي را دارند خوشا به حال او که التهاب نماز در خود او ديده مي شود. براي ورود به محرم آدابي وجود دارد که براي ورود به حرم ابا عبدالله ... (ع) اذن دخولی هست تا بهتر بهره ببرند اما بدون رعايت آداب هم اگر کسي وارد شودبهره مي برد اما شما براي بهره برداري بيشتر چه آدابي را رعايت کرده ايد؟

خدايا همه ما را موذب به آداب محرم قرار ده، ما را مودب به حرم ابا عبدالله (ع) قرارده.

همه اسير محرم هستند اما امادگي بايد داشته باشيم.ماه محرم از جهاتي شبيه ماه رمضان است محرم ماه پاک شدن ازگناهان است  کسي که بر حسين (ع) گريه کند بهشت بر او واجب مي شود ماه، رمضان ماه تفاوت زندگي و اداب و عادت هاي بد است محرم هم همينطور است فضا در محرم علني متفاوت است.

۶- پرهیز از اعمال حرام و حتی ناشایست عزاداران اهلبیت (علیهم السلام).