من واله و شیدای تو هستم

سوگند ، به نام خالقِ جان

دل بر رهِ خونین تو بستم

ای کرببلا ، شمیم شاهد

از عطرِ دل انگیز تو مستم

مسرور ، منم که از ولادت

جز مهرِ حسین ،  دل نبستم

بی واهمه گویم این حقیقت

مستورِ تو از یوم الستم

زان روزِ عزل ،  به عهد خویشم

پیمان نشکست و من شکستم

در مکتبِ خون و شور و ایمان

بی خود شدم و ز خویش رستم

چون دل به امام عشق دادم

از دام هزار فتنه جستم

مدهوشِ ره حسینم  ای جان

هر راه دگر ندیده بستم

من محوِ قیام سر جدایم

پاینده حسین  و من نهستم

در هاله ی صبر و انتظارم

کی جامِ  می ات رسد به دستم

تو کشتیِ ساحل نجاتی

من زورقم و به گِل نشستم

دیگر دل از این سرا بریدم

زنجیر اسارتم گسستم

تا خون خدا به عرش جاریست

محبوبِ حسین  می پرستم

امّید ، که در سرای محشر

گیرد به کرامتش دو دستم

بر خویش بالد این (مهاجر)

من عبد و حسین ، سر پرستم

** علی اکبر پورسلطان (مهاجر) **

استفاده از این شعر با ذکر منبع www.fajr57.ir بلامانع است.