| وصال شهداء " غزلی در فراق یاران سفر کرده "
 در گِرد بلا ، حلقه ی رندانه زدیم
رقصان گذری بر در میخانه زدیم
زانجا به دیار عشق پر بگشودیم
گیسوی پریشانیِ مَه شانه زدیم
انگار که از قلب کویر آمده ایم
از بس که لبی تشنه به پیمانه زدیم
وانگه سرکی به رسم سرمستی ها
بر دفتر شمع و گل و پروانه زدیم
افسوس که ناممان در آن لوح نبود
بی فایده بود ، آنهمه چانه زدیم
 یاران به فراز و ما فرود آمده ایم
از قهر قضا ، نعره ی جانانه زدیم
در حسرت جانسوزِ وصال شهداء
چمباتمه در گوشه ی ویرانه زدیم
برخیز ( مهاجر ) به همین دل خوشدار
کآتش یه تجاوزگر بیگانه زدیم
** علی اکبر پورسلطان ( مهاجر ) **
|
