نام آن پیر جماران ، سببی بود ، نبود؟

خوشترین خاطرِ هر ، روز و شبی بود ، نبود؟

یاد بادا همه ایّامِ فزونیِ تپش

لحظه هامان همه در ، سوز و تبی بود ، نبود؟

طمع و رنگ و ریا ، از دلمان بیرون شد

عشق و اندیشه ، حریم نبوی بود ، نبود؟

گاهِ رزم آمد و اُمّت همگی ، دوش به دوش

نام و عنوان بسیجی ، لقبی بود ، نبود؟

ذکر تسبیح و مناجات و شمیم صلوات

فارغ از خواهشِ دنیا طلبی بود ، نبود؟

یادِ آنان که به آنسوی زمان می رفتند

شاهد از نزد خدا ، منتخبی بود ، نبود؟

مستی و خرّمی از ، وصلِ لقاء حاصل شد

بَه که آن دوره ، چه عیش و طربی بود ، نبود؟

همچو شیران خداجو ، که روایت دارد

قوتِ یارانِ پیمبر(ص) ،  رطبی بود ، نبود؟

فکِ در کذب و حقیقت که چنین سخت نبود

فاصلِ ایندو* کمی از وجبی بود ، نبود؟

یادِ هر یارِ (مهاجر) که در این دایره شد

پاکی اش حاصلِ اصل و نسبی بود ، نبود؟

* چشم و گوش

** علی اکبر پورسلطان ( مهاجر )**

( استفاده با ذکر منبع http://www.fajr57.ir/ جایز است )