بخشي از وصيت نامه امام راحل(ره) در رابطه با بسيج ونيروهاي مسلح جمهوري اسلامي ايران
« ... ل - قواى مسلح، از ارتش و سپاه و ژاندارمرى و شهربانى تا كميتهها و بسيج و عشاير ويژگى خاص دارند. اينان كه بازوان قوى و قدرتمند جمهورى اسلامى مىباشند و نگهبان سرحدات و راهها و شهرها و روستاها و بالاخره نگهداران امنيت و آرامش بخشان به ملت مىباشند، مىبايست مورد توجه خاص ملت و دولت و مجلس باشند.
و لازم است توجه داشته باشند كه در دنيا آن چه كه مورد بهره بردارى براى قدرتهاى بزرگ و سياستهاى مخرب، بيشتر از هر چيز و هر گروهى است، قواى مسلح است. قواى مسلح است كه با بازيهاى سياسى، كودتاها و تغيير حكومتها و رژيمها به دست آنان واقع مىشود؛ و سودجويان دغل بعض سران آنان را مىخرند و با دست آنان و توطئههاى فرماندهان بازى خورده كشورها را به دست مىگيرند، و ملتهاى مظلوم را تحت سلطه قرار داده و استقلال و آزادى را از كشورها سلب مىكنند.
و اگر فرماندهان پاكدامن متصدى امر باشند، هرگز براى دشمنان كشورها امكان كودتا يا اشغال يك كشور پيش نمىآيد و يا اگر احياناً پيش آيد، به دست فرماندهان متعهد شكسته و ناكام خواهد ماند. و در ايران نيز كه اين معجزه عصر به دست ملت انجام گرفت، قواى مسلح متعهد و فرماندهان پاك و ميهن دوست سهم به سزايى داشتند .
و امروز كه جنگ لعنتى و تحميلى صدام تكريتى به امر و كمك امريكا و ساير قدرتها پس از نزديك به دو سال با شكست سياسى و نظامى ارتش متجاوز بعث و پشتيبانان قدرتمند و وابستگان به آنان روبه رو است، باز قواى مسلح نظامى و انتظامى و سپاهى و مردمى با پشتيبانى بي دريغ ملت در جبههها و پشت جبههها اين افتخار بزرگ را آفريدند و ايران را سرافراز نمودند؛ و نيز شرارتها و توطئههاى داخلى را كه به دست عروسك هاى وابسته به غرب و شرق براى براندازى جمهورى اسلامى بسيج شده بودند با دست تواناى جوانان كميتهها و پاسداران بسيج و شهربانى و با كمك ملت غيرتمند درهم شكسته شد. و همين جوانان فداكار عزيزند كه شبها بيدارند تا خانوادهها با آرامش استراحت كنند.
خدايشان يار و مددكار باد .
پس وصيت برادرانه من در اين قدمهاى آخرين عمر بر قواى مسلح بهطور عموم، آن است كه : اى عزيزان كه به اسلام عشق مىورزيد و با عشق لقاء اللَّه به فداكارى در جبههها و در سطح كشور به كار ارزشمند خود ادامه مىدهيد، بيدار باشيد و هوشيار كه بازيگران سياسى و سياستمداران حرفهاى غرب و شرق زده و دستهاى مرموز جنايتكاران پشت پرده لبه تيز سلاح خيانت و جنايتكارشان از هر سو و بيشتر از هر گروه متوجه به شما عزيزان است؛ و مىخواهند از شما عزيزان كه با جان فشانى خود انقلاب را پيروز نموديد و اسلام را زنده كرديد بهره گيرى كرده و جمهورى اسلامى را براندازند؛ و شما را با اسم اسلام و خدمت به ميهن و ملت از اسلام و ملت جدا كرده به دامن يكى از دو قطب جهان خوار بيندازند؛ و بر زحمات و فداكاريهاى شما با حيلههاى سياسى و ظاهرهاى به صورت اسلامى و ملى خط بطلان بكشند .
وصيت اكيد من به قواى مسلح آن است كه همانطور كه از مقررات نظام، عدم دخول نظامى در احزاب و گروهها و جبههها است به آن عمل نمايند؛ و قواى مسلح مطلقاً، چه نظامى و انتظامى و پاسدار و بسيج و غير اينها، در هيچ حزب و گروهى وارد نشده و خود را از بازيهاى سياسى دور نگه دارند. در اين صورت مىتوانند قدرت نظامى خود را حفظ و از اختلافات درون گروهى مصون باشند. و بر فرماندهان لازم است كه افراد تحت فرمان خود را از ورود دراحزاب منع نمايند.
و چون انقلاب از همه ملت و حفظ آن بر همگان است، دولت و ملت و شوراى دفاع و مجلس شوراى اسلامى وظيفه شرعى و ميهنى آنان است كه اگر قواى مسلح، چه فرماندهان و طبقات بالا و چه طبقات بعد، برخلاف مصالح اسلام و كشور بخواهند عملى انجام دهند يا در احزاب وارد شوند كه- بى اشكال به تباهى كشيده مىشوند- و يا در بازيهاى سياسى وارد شوند، از قدم اول با آن مخالفت كنند. و بر رهبر و شوراى رهبرى است كه با قاطعيت از اين امر جلوگيرى نمايد تا كشور از آسيب در امان باشد .
و من به همه نيروهاى مسلح در اين پايان زندگى خاكى، وصيت مشفقانه مىكنم كه از اسلام كه يگانه مكتب استقلال و آزادي خواهى است و خداوند متعال همه را با نور هدايت آن به مقام والاى انسانى دعوت مىكند، چنان چه امروز وفا داريد در وفادارى استقامت كنيد كه شما را و كشور و ملت شما را از ننگ وابستگيها و پيوستگيها به قدرتهايى كه همه شما را جز براى بردگى خويش نمىخواهند و كشور و ملت عزيزتان را عقب مانده و بازار مصرف و زير بار ننگين ستم پذيرى نگه مىدارند نجات مىدهد.
و زندگى انسانى شرافت مندانه را ولو با مشكلات بر زندگانى ننگين بردگى اجانب ولو با رفاه حيوانى ترجيح دهيد؛ و بدانيد مادام كه در احتياجات صنايع پيشرفته، دست خود را پيش ديگران دراز كنيد و به دريوزگى عمر را بگذرانيد قدرت ابتكار و پيشرفت در اختراعات در شما شكوفا نخواهد شد. و به خوبى و عينيت ديديد كه در اين مدت كوتاه پس از تحريم اقتصادى همانها كه از ساختن هرچيز خود را عاجز مىديدند و از راه انداختن كارخانهها آنان را مأيوس مىنمودند، افكار خود را به كار بستند و بسيارى از احتياجات ارتش و كارخانهها را خود رفع نمودند.
و اين جنگ و تحريم اقتصادى و اخراج كارشناسان خارجى، تحفهاى الهى بود كه ما از آن غافل بوديم. اكنون اگر دولت و ارتش كالاهاى جهان خواران را خود تحريم كنند و به كوشش و سعى در راه ابتكار بيفزايند، اميد است كه كشور خودكفا شود و از دريوزگى از دشمن نجات يابد .
و هم در اين جا بايد بيفزايم كه احتياج ما پس از اين همه عقب ماندگى مصنوعى به صنعتهاى بزرگ كشورهاى خارجى حقيقتى است انكارناپذير. و اين به آن معنى نيست كه ما بايد در علوم پيشرفته به يكى از دو قطب وابسته شويم. دولت و ارتش بايد كوشش كنند كه دانشجويان متعهد را در كشورهايى كه صنايع بزرگ پيشرفته را دارند و استعمار و استثمارگر نيستند بفرستند؛ و از فرستادن به امريكا و شوروى و كشورهاى ديگر كه در مسير اين دو قطب هستند احتراز كنند، مگر ان شاء اللَّه روزى برسد كه اين دو قدرت به اشتباه خود پى برند و در مسير انسانيت و انسان دوستى و احترام به حقوق ديگران واقع شوند؛ يا ان شاء اللَّه مستضعفان جهان و ملتهاى بيدار و مسلمانان متعهد، آنان را به جاى خود نشانند. به اميد چنين روزى ...»
** صحيفه امام ، جلد21 ، صفحه 431 تا 434 **