| غم دنیا را چگونه فراموش کنیم؟  افکارنیوز- خلوت گزیدن با پروردگار متعال و دل کندن از دنیا و اهل دنیا، متاعی بس ارجمند و رتبتی بس منیع و پر شکوه است.
آن را که دل در گرو وصل محبوب مطلق عالمیان نهاده و با دیده جان به تماشای جانان نشسته و در خلوت با معشوق و مؤانست با دلدار، غم دنیا به فراموشی سپرده و در عنایات خاص یار مستغرق گشته، با دیگرانش چه کار که از عیشی مهنا (1) برخوردار و در منزلگاهی خوش، بار نهاده است. پیشوای یکتاپرستان و امام عارفان حضرت علی بن ابیطالب علیه السّلام می فرمایند:
آنکه انس و خلوت با پروردگار را سیره همیشگی خویش قرار داده است در جایگاهی بس رفیع منزل کرده و از زندگی پر منفعتی برخوردار است
آنکس که تو را شناخت جان را چه کند فرزند و عیال و خانمان را چه کند
دیوانه کنی هر دو جهانش بخشی دیوانه تو هر دو جهان را چه کند
(خواجه عبدالله انصاری)
(1) گوارا و خوشایند
|
