آن حضرت فرمودند:

نه، به خدا، زمانی که فرشته مرگ (عزرائیل) برای ستاندن جانش می‏‌آید، او بی‏‌تابی می‏‌کند. امّا عزرائیل به او می‏‌گوید: ای دوست خدا، بی‏‌تابی مکن؛ زیرا سوگند به آن که محمّد (صلی الله علیه و آله) را برانگیخت، من از پدر مهربانی که به بالینت بیاید، با تو خوش‌رفتارتر و مهربانترم. چشمت را باز کن و بنگر.

حضرت فرمود:

رسول خدا(صلی الله علیه واله)، امیرمؤمنان، فاطمه، حسن و حسین و امامان از نسل آن‌ها (علیهم‏‌السلام)، در برابرش نمایان می‏‌شوند و به‏ او گفته می‏‌شود: این رسول خدا و ... رفیقان و همرهان تو هستند ... در این هنگام، چیزی برای او خوشتر از این نیست که جان از بدنش جدا شود و به منادی بپیوندد.

منبع: الکافی، ج3، ص127، ح2؛ [ به نقل از منتخب میزان الحکمة، ص520]