عصر پنج شنبه 92/2/12 به بهانه سالگرد اخوی ، شهید علی اصغر پورسلطان و همچنین ، شهیدان حمید رحیمی ،  داود گیلوری و محمد حسین نقی ابر ، باتفاق خانواده و برخی بستگان نزدیک رفته بودیم  قطعه 26 بهشت زهرا (ره)

خدا خیر بده به "آقا ابراهیم نیازی" عزیز ، زیارت عاشورا خوند و دل ما رفت تو آون سالهای جنگ ...

یاد آون روزا بخیر ... یکی از مشکلات خانواده معظم شهدا رفتن به زیارت قبور مطهر شهداء بود .

من کارمند سازمان تبلیغات اسلامی بودم ، محل خدمتم میدان ابوذر منطقه 17 بود ، با اینکه ایّاب و ذهاب خانواده معزز شهداء جزو وظایف ما نبود با این همه بصورت بسیجی ، عصر 5 شنبه ها  با 7 دستگاه اتوبوسی که با معرفی نامه بنیاد شهید از شرکت واحد اتوبوسرانی و 2 دستگاه اتوبوسی که از شرکت پلاستیران گرفته بودیم ، خانواده های معظم شهدا رو میاوردیدم بهشت زهرا ، تا حسابی با پاره های تن شون نجوا کنند .

بعد از رحلت امام خمینی (ره) دم غروب که می شد بقصد زیارت می رفتیم حرم مطهر و پس از خوندن نماز مغرب و عشاء  بر می کشتیم محل .

اکثر وقتا توی ترافیک گیر می کردیم یه شبایی  اینقدر دیرمی رسیدیم که باعث نگرانی بستگان خانواده های همراه می شد واسه همین جمع  می شدن توی میدون ابوذر

آخه آونوقت ها اکثرا ماشین شخصی نداشتند ، تلفن همراه هم که نبود ، طبیعی بود نگران بشن

امّا نکته قابل توجه اینجا بود که با این همه معطّلی بازم پنج شنبه ها این خونواده های عزیز ،  از ظهر توی گرما و سرما منتظر آومدن اتوبوسها می شدند

بعد ها که مسئولیت شغلی مون عوض شد دیگه کمتر می تونستیم به اینصورت در خدمت این خانواده های سرافراز باشیم ، دوستان نگذاشتند این کار خیر معطّل بمونه و چند سالی هم این کاروان فعال بود تا اینکه رفته رفته یه عدّه ای از پدر مادرای شهدا به دیار باقی شتافتند  ، یه عدّه ای هم نقل مکان کردند و...

جا داره از همه خواهران و برادرانی  که در این امر خداپسندانه بدون هیچ چشم داشتی صادقانه در خدمت خانواده های معزز شهداء بودند صمیمانه تشکر کنم ، دستشون درد نکنه ، اجرشون با کاروان سالار شهیدان حضرت ابا عبدالله الحسین (ع)

سرتونو درد نیارم ، بعد از خوندن زیارت عاشورا و نماز مغرب و عشاء ، غذای  نذریی که والده محترم بهمراه خانواده تدارک دیده بودند بین زائرین شهداء توزیع شد و سبک بال به منزل برگشتیم .