عفت در قران کريم حالت نفساني است که از غلبه شهوت انسان را باز دارد . به بيان قران کريم عفيف به شخصي اطلاق مي شود که خود نگهدار وبا مناعت باشد .( لسان العرب، ج9)

اين تعبير در افراد وموارد مختلف، شرايط خاص خود را دارد . به عنوان مثال:

الف) عفت در فقير عبارت است از : قناعت ورزي وحفظ نفس از تمايلات شهواني تا گناهي از وي صادر نشود.

ب) عفت در غني عبارت است از: نگهداري وحفظ نفس از شهواتي که به واسطه وسعت مال وامکانات مالي براي توانگر حاصل مي شود. »وَ مَن کانَ غَنِيَّا فَليَستَعفِف« (قاموس قرآن، ج5، ص19)

ج)عفت در افرادي که توانائي برانجام نکاح ندارند، خودداري نفس از شهوات وحفظ پاکدامني از آلودگي به گناه است . (نساء ، آیه6)