آخوند ملا محسن فیض کاشانی
از مطالعه و سیر در كتابها و رسالههای اخلاقی، عرفانی و شرح حالهایی كه به قلم خود فیض یا شاگردان و دیگر علما نوشتهاند این گونه دریافت میشود كه فیض به دلیل كثرت تألیفات و تصنیفات و تنوع آنها عالم و دانشمندی پركار و جامع درعلوم و فنون بوده و سالهای متمادی به امر تعلیم و تعلم و افاضه اشتغال داشته است. او دارای منشی عالی و نظراتی بلند و از عناوین و القاب گریزان بوده و از به دست آوردن شهرت و قدرت با وجود امكانات خودداری میكرده است.
وی گوشهگیری و انزوا را برای كسب علم باطنی و دانش و تفكر مفید، بر همه چیز ترجیح داده است. در راه اعتلای كلمه حق و عقاید راستین شیعه هیچ ترسی و هراسی به خود راه نداده و آرزوی او این بوده است كه مسلمانان همه سرزمینها بدور از تفرقه و پراكندگی همزیستی داشته باشند. (رساله شرح صدر و ده رساله فیض)
|