توسّل و توبه
حضرت امام صادق (عليه السلام) مى فرمايند : در حرم خدا ، كنار مقام ابراهيم نشسته بودم ، پيرمردى آمد كه تمام عمرش را به گناه گذرانده بود ، به من نظرى انداخت و گفت :نِعْمَ الشَّفيعُ اِلَى اللهِ لِلْمُذْنِبينَ . براى اهل گناه ، شفيع خوبى نزد خداوند هستى ! آنگاه پرده كعبه را گرفت و اشعارى به اين مضمون زمزمه كرد : اى خداى مهربان ، به حق جدّ امام ششم ، به حق قرآن ، به حق على ، به حق حسن و حسين ، به حق زهرا ، به حق امامان ، به حق مهدى ، از خطاهاى بنده گنهكارت بگذر !
شنيد هاتفى مى گويد : اى پيرمرد ! گرچه گناهت عظيم بود ولى همه آن را به حرمت آنان كه مرا به آنها سوگند دادى بخشيدم ، اگر عفو گناه تمام اهل زمين را از من درخواست مى كردى مى بخشيدم ، مگر پى كننده ناقه صالح و قاتلان انبيا و ائمه(علیهم السلام) . (بحار الأنوار: 91 / 28 )
|