سوء‌ استفاده از عظمت نام امام زمان علیه السلام در این هشت سال امری رایج بود، امری دو پهلو که نه می شد به آن اعتراض کرد، و هم می شد فهمید که برای مقاصد دیگری است. حالا باز در آستانه انتخابات با مدل دیگری از همان روش و کاربرد مواجه هستیم.

خلط کردن مفاهیم با یکدیگر و استفاده از شباهت های لفظی و معنوی و مصداقی، از ابزارهایی است که جریان دولتی حاکم بارها و بارها از آن استفاده کرده است. این که الفاظ تازه‌ای ساخته شود و گاهی با مفاهیم عرفانی از متون کهن تلفیق گردد و ترکیبات تازه ساخته شود، چیزی است که مد روز جریان دولتی حاکم شده است. (توصیه می کنم برای بهتر شدن وضع، آثار ابن عربی و قونوی و قیصری خوانده شده و کلمات مورد نیاز استخراج شود).

اما این فقط یک سویه ماجراست، استفاده از مفاهیم دینی و بازیچه قرار دادن آن از جمله مبحث امام زمان (ع) چیزی که مورد علاقه مردم ایران است و صدا و سیما هر هفته در رأس برنامه های تبلیغی خود آن را مطرح می کند، سویه دیگر این مسأله است. اگر با چنین اقدامی از سوی شما، مخاطب به تردید بیفتد که مقصود شما از کاربرد فلان کلمه چیست، این امتیازی برای شماست که کلمه ای را بکار ببرید که چند وجهی است و دنبال مقصودتان باشید و هرگاه هم کسی چیزی گفت، وجه دیگراش را مراد و مقصود بدانید و راه گریز باقی بگذارید.