| در باب عید نوروز بیداردلان، از بهار، درس تحول و نوشدن می‌آموزند. به تعبیر رسول اکرم(ص) «آن کس که با تغییر دنیا از وضعی به وضع دیگر آگاه نشود، از غافل‌ترین مردمان است.»
اگر طبیعت شکوفا و زیبا می‌شود، ما نیز می‌توانیم. اگر بهار، فصل سرزندگی و طراوت است، چرا ما این گونه نباشیم. از امام خمینی(ره) در این باره نقل است:
در دعای روز نوروز، از خدای متعال درخواست می‌کنیم که حال ما را به بهترین حالات برگرداند. هرجا که باشیم و هر چه نیکویی در حال ما باشد، نیکوتر از آن هم هست. باید توجه داشته باشیم که دگرگونی هر پدیده‌ای در عالم، به دست انسان است و همه تحول‌ها با اراده انسان انجام می‌گیرد.
اگر انسان بخواهد در وضعیت جامعه خود، کشور خود و زندگی خود تحول ایجاد کند، باید این تحول را در خود آغاز کند؛ تحول اخلاقی و درونی، رفتن به سوی صفا و انسانیت، عبودیت پروردگار و تسلیم (شدن) در برابر اراده خداوند عالم و آفریننده هستی که این تحول سعادت انسان‌ها را تضمین می کند.
مسلمانان همواره تمامی امور خود را با یاد و ذکر خدا آغاز می‌کنند. نوروز نیز از این قاعده مستثنی نیست به گونه‌ای که در مفاتیح الجنان در اعمال روز نوروز دعای مخصوصی ذکر شده‌است.
امام خمینی قدس‌سره در یکی از پیام‌های نوروزی می‌فرماید: ‹این عید هر چند یک عید اسلامی نیست، ولی اسلام آن را نفی نکرده‌است.›
در مفاتیح الجنان در اعمال روز نوروز آمده‌است: ‹پروردگارا! این سال، سالی است جدید و تو پادشاه و فرمانروایی قدیم هستی. از درگاه تو مسئلت دارم که از خیرات این سال و هر چه خوبی در این سال خواهد بود، برخوردارم کنی و از بدی‌های این سال و زشتی‌هایی که در آن است، مرا پناه دهی و خودت عهده‌دار تأمین هزینه و اشتغالاتم در این سال باشی، ای پروردگار صاحب جلال و بزرگواری!
پیامبر اکرم(ص) در رابطه با بهار می‌فرماید: ‹باد بهاری با بدن‌های شما همان گونه عمل می‌کند که با درختان می‌کند.
|
