ذكر خداوند ذكر آن است كه به ياد محبوب باشى و خود را در حضورش دانى و به فرمانش از دل و جان گردن نهى و از نافرمانيش در بيم و حذر باشى.
لذا امام صادق علیه السلام مى فرمايد: »ذكر خداوند فقط تسبیح، تحمید، تهلیل و تکبیر گفتن نيست! بلكه بدان معنى است كه هر گاه فرمان الهى بر تو وارد شد به كار بندى و هر گاه نهى رسيد آن كار را ترك كنى. «
|