اى احمد بن اسحاق خداوند از زمانى كه آدم را آفريده تا روز رستاخيز، هرگز زمين را از حجت خالى نگذاشته و نمى‏گذارد. خداوند از بركت وجود حجت خود در زمين، بلا را از مردم جهان دفع مى‏كند و باران مى‏فرستد و بركات نهفته در دل زمين را آشكار مى‏سازد.

عرض كردم: پيشوا و امام بعد از شما كيست؟ حضرت به سرعت برخواست و به اتاق ديگر رفت و طولى نكشيد كه برگشت، در حالى كه پسر بچه‏اى را كه حدود سه سال داشت و رخسارش همچون ماه شب چهارده مى‏درخشيد به دوش گرفته بود.

فرمود: احمد بن اسحاق! اگر پيش خدا و امامان محترم نبودى، اين پسرم را به تو نشان نمى‏دادم، او هم نام و هم كنيه رسول خدا^{صلی ا... علیه و آله} است، زمين را پر از عدل و داد مى‏كند چنانكه از ظلم و جور پر شده باشد.او در ميان اين امت (از نظر طول غيبت) همچون خضر و ذوالقرنين است، او غيبتى خواهد داشت كه (در اثر طولانى بودن آن) بسيارى به شك خواهند افتاد و تنها كسانى كه خداوند آنان را در اعتقاد به امامت او ثابت نگه داشته و توفيق دعا جهت تعجيل قيام و ظهور او مى‏بخشد، از گمراهى نجات مى‏يابند. (فرهنگ دفاع)