به هركسى مى رسيدند گرچه طفل خردسال بود، سلام مى كردند، بى ريا روى زمين مى نشستند، با مردم كوچه و بازار به ويژه بى نوايان انس مى گرفتند،

از حال آنها و زندگى و معيشت و كارشان جويا مى شدند، بر عادى ترين مركب سوار مى شدند، گوسفندان را خود مى دوشيدند، لباسشان را خود مى شستند، با خادمان خانه هم غذا مى شدند و در ميان مردم هم چون يك فرد عادى زندگى مى كردند .