ایران و ونزوئلا ، دو کشور دوست هستند و احمدی نژاد و چاوز نیز ، در طول 7.5 سال اخیر ، روابط دوستانه شخصی نیز پیدا کرده اند.

از این روست که صدور پیام تسلیت از سوی احمدی نژاد به مناسبت درگذشت یک دوست قدیمی ، هم قابل انتظار بود و هم باید صورت می گرفت. لذا نه تنها بر اصل صدور این پیام نقدی نیست ، بلکه اقدامی شایسته و بایسته نیز بود.

آنچه در پیام سیاسی - عاطفی احمدی نژاد مورد انتقاد است ، وارد کردن مباحث اعتقادی شیعه در آن است.

شیعیان عقیده دارند که حضرت امام زمان (عج) در آخر الزمان به عنوان "انسان کامل" ظهور می کنند؛ ایشان را حضرت عیسی (س) همراهی خواهند کرد . همچنین جمعی از صالحان خاص و مقربان درگاه الهی ، بعد از مرگ شان ، بار دیگر "رجعت" خواهند گشت و در رکاب امام عصر(عج) به تحقق آرمان نهایی بشریت ، یعنی صلح و عدالت ، همت خواهند گمارد.

حال رئیس جمهور اسلامی ایران ، درباره هوگو چاوز ، چنین می نویسد: «تردید ندارم که او بازخواهد گشت و به همراه همه صالحان و حضرت مسیح(ع) و تنها باقیمانده از نسل پاکان، انسان کامل، خواهد آمد و جامعه بشری را در استقرار صلح و عدالت کامل و مهربانی و کمال یاری خواهد کرد.»

قطعاً احمدی نژاد حق دارد به عنوان رئیس جمهور ، درگذشت همتای خارجی اش را در قالب عرف شناخته شده بین المللی و با توجه به سطح روابط دو جانبه ، تسلیت بگوید و حتی در آیین خاک سپاری اش نیز شرکت کند ، ولی نه او و نه هیچ کس دیگری حق ندارد ، اعتقادات شیعی را در قالب تعارفات سیاسی و عاطفی حراج کند و حکم بلاتردید دهد که هوگو چاوز ، رجعت خواهد کرد و در کنار حضرت مسیح(س) و «تنها باقیمانده از نسل پاکان،انسان کامل» که از نظر شیعه ، امام عصر (عج) است ، به تحقق عدالت در جهان کمک خواهد کرد.

مگر احمدی نژاد دارای چه صلاحیت عرفانی سترگی است که تشخیص بدهد چاوز بعد از مرگ باز خواهد گشت و در رکاب حضرت مهدی موعود(عج) به تحقق عدالت جهانی کمک خواهد کرد؟!

احمدی نژاد ، فقط یک رئیس جمهور و فقط یک صاحب منصب سیاسی است و لاغیر.

چوب حراج زدن بر باورهای دینی و مذهبی ، آن هم به بهانه مرگ یک رئیس جمهور آمریکای لاتین -که سوابق غیر دینی اش بر همه آشکار است - هرگز قابل قبول و اغماض نیست.