حضرت زهرا^{(عليهاالسلام)} روسرى خود را بر سرش پيچيد و عباى خود را که (روپوشى مانند چادر بود) بر سر نمود و همراه گروهى از همفکران و ياران و زنان خويشاوند به سوى مسجد حرکت کرد،

آن حضرت در حال راه رفتن بر اثر شتاب يا بلندى لباس به قسمت پايين لباسش ، پا مى گذاشت (يعنى قسمت پائين پيراهن بلند يا چادرشان ، زير پايش قرار مى گرفت ) راه رفتن او در (متانت و وقار) از راه رفتن رسول خدا^{(صلّي ا... عليه و آله و سلّم)} هيچ کم نداشت و همانند او بود، تا اينکه آن حضرت بر ابوبکر وارد شد،در حاليکه ابوبکر در ميان گروه بسيارى از مهاجر و انصار و ساير مسلمانان قرار گرفته بود،

در اين هنگام ميان آن حضرت ومردم پرده اى نصب شد.

حضرت زهرا^{(عليهاالسلام )} نشست، سپس ناله جانسوزى نمود که بر اثر آن صداى همه حاضران به گريه بلند شد، به گونه اى که گويى از صداى گريه ، مسجد به لرزه در آمد، سپس حضرت زهرا ^{(عليهاالسلام)} اندکى سکوت کرد، تا مردم آرام شدند، و جوش و خروششان بر اثر گريه ، فرو نشست، آنگاه خطبه را شروع کرد.

(حجاب بيانگر شخصيت زن، ص93)