| در محضر خوبان: دستورالعمل اخلاقی همه می دانیم که رضای خداوند اجّل، با آنکه غنی بالذات [است] و احتیاج به ایمان بندگان و لوازم ایمان آنها ندارد، در این است [ که]: بندگان، همیشه در مقام تقرب به او باشند، پس می دانیم که برای برآورده شدن حاجت بندگان تقرب به مبدأ الطاف و برای ادامه تقرب [ خداوند] محبت به یاد او و ادامه یاد او دارد. ...
پس باید بدانیم که هدف باید این باشد که تمام عمر، صرف در یاد خدا و طاعت او و عبادت، باید باشد، تا به آخرین درجه قرب مستعد خودمان برسیم، و گرنه بعد از آنکه دیدیم بعضی، به مقامات عالیه رسیدند و ما بی جهت، عقب ماندیم، پشیمان خواهیم شد. ”الأقل محمد تقی بهجت“
|
