مثلا اگر دنبال عصایشان که می گشتند از کسی کمک نمی گرفتند

مشهد که می رفتند خیلی مقید بودند  در نگهداری از بچه ها کمک کنند تا عروس‌شان هم به زیارت برسد.

می گفتند:  بچه ها را بگذارید پیش من. وسایل و خوراکی هایشان را هم بگذارید و خودتان بروید زیارت.

از حرم که برمی گشتند می دیدند آقا بچه را بغل کرده تا آرام باشند یا خوابانده و همین طوری توی بغلشان راه می برند که بیدار نشود و در حال ذکر و عبادت شان  بودند…