هنگام عروج لاله ها یادت هست پرپر شدن شکوفه ها یادت هست

شبها که زمین ستاره باران می شد میقات وداع سبز یاران می شد وقتی که شکار لاله ها کرکس بود روزی که نگین کربلا بی کس بود صبحی که ندا ز عرش یزدان آمد خورشید به جنگ شب پرستان آمد آن روز که فخر ما شهیدان بودند در معرکه ها امیر میدان بودند آنان که نبرد فتح بُستان کردند هر کوچه بنام خود گلستان کردند آنان که از این جهان گران می رفتند از قید زمان به بیکران می رفتند آنروز که خون به آسمانها می رفت روح شهداء به کهکشانها می رفت آنروز که تا مرز جنون می رفتند لبخندزنان به شطّ خون می رفتند وقتی که شفق گلوله باران می شد سیراب ، زمین ز خون یاران می شد آنروز که دلها همه غوغایی بود آیین و سرشت ما اهورایی بود داری تو بیاد رمز یا زهرا را پروازِ ربوبی کبوترها را دیدی که چگونه جمع مستان رفتند در هودج دل بروی دستان می رفت دیدی شهداء کار حسینی کردند جانانه اطاعت از خمینی کردند اندرز ( مهاجر ) نرود از یادت پژواک پیام شهداء فریادت ** علی اکبر پورسلطان (مهاجر)**

( استفاده از اين شعر بدون ذكر نشاني سايت http://www.fajr57.ir/ جايز نيست)