يك روز كه بچه هاى متوكل به حضورش آمدند و ابن سكيت هم حاضر بود و ظاهرا در آن روز امتحانى هم از آنها به عمل آمده بود و خوب از عهده آن برآمده بودند، متوكل پس از اعلان رضايت از ابن سكيت ضمن اظهار اطلاع وى از علاقه اش به تشيع سؤ ال كرد:         

اين دوتا (دو فرزندش) پيش تو محبوب ترند يا حسن و حسين فرزندان على(ع)؟

 ابن سكيت از اين جمله و از اين مقايسه سخت برآشفت، خونش به جوش آمد، با خود گفت : كار اين مرد مغرور به جايى رسيده است كه فرزندان خود را با حسن و حسين(ع ) مقايسه مى كند؟ اين تقصير من است كه تعليم آنها را بر عهده گرفته ام، در جواب متوكل گفت :

 به خدا قسم قنبر غلام على(ع) به مراتب از اين دوتا و از پدرشان نزد من محبوبتر است.

 متوكل فى المجلس دستور داد زبان ابن سكيت را از پشت گردنش ‍درآوردند.

منبع : شهيد مطهرى، جاذبه و دافعه على(ع)، صفحه 24