مرحوم مجلسى نقل مى كند كه ابن ابى العوجاء كه يكى از ماديين بود، با سه نفر از هم فكران خود قرار گذاشتند كه با قرآن مبارزه نمايند. هر يك متعهد شدند كه بخشى از قرآن را به عهده بگيرند و همانند آن سوره هائى بياورند قرارداد آنها تا يك سال بود، پس از پايان مدت تعيين شده در مكه دور هم به طور سرى جمع شدند همگى از عظمت قرآن متحير و از شكست خود خجلت زده شدند.دیدند قرآن هم از نظر فصاحت و بلاغت داراى اعجاز است ، هم از جهت علوم و ساير جهات معنوى . لذا مات و حيرت زده عقب نشستند.