تاريخ انتشار: 21 دي 1391 ساعت 21:47:32
شرح و تفسیر قسمت هایی از زیارت عاشورا (۴6) – سپاس خدا در راحتیها و رنجها

اللهم لک الحمد حمد الشاکرین لک علی مصابهم، الحمدلله علی عظیم رزیتی: خدایا ستایش تو را است آن چنان که سپاس گزاران تو بر مصیبت زدگیشان شاکرند، سپاس خدای را بر مصیبت بزرگ من.
حمد برای مصیبت چرا؟
این که زائر می گوید: الحمدلله علی عظیم رزیّتی برای آن است که حمد و سپاس خدای تعالی در همه حال مطلوب و راجح بلکه لازم و واجب است اگرچه بر بلا و مصیبت باشد و همیشه باید گفت: «الحمدلله علی السّرّاء و الضّرّاء»همان گونه که امام حسین عَلَیهِ السَّلام  در شب عاشورا و در جاهای دیگر فرمود:
«نحمده علی السّرّاء و الضّرّاء»
زیرا باید اعتقاد داشت که هر چه از خدا می­رسد خیر و نیکی است و منافات ندارد که از ظلم شکایت کنیم و ظالم را لعنت نماییم! و در مصیبت متاثر و اندوهگین و گریان شویم، اما خدای را در همه حال سپاسگزار و ستایش گزاریم...
 در اخبار آمده است که: جابر عبدالله انصاری، در آخر عمر که به پیی و ضعف مبتلا شده بود امام باقر عَلَیهِ السَّلام  به عیادت وی آمدند.
آمدی بر سرِ من، از سر من، هوش برفت                 در کنارم بنشستی و قیامت برخاست
و از حال او سوال فرمودند:
جابرگفت: در حالی هستم که پیری را بهتر از جوانی و بیماری را خوب­تر از تندرستی و مرگ را نیکوتر از زندگی می­بینم.
امام فرمود: اما من، چنین نیستم.
 جابر گفت: من می­خواهم عرض کنم که در سایه­ی تعلیم شما به این درجه رسیده­ام.
فرمود: من، هر چه را او بپسندد، می­پسندم.
یکی درد و یکی درمان پسندد                  یکی وصل و یکی هجران پسندد
من از درمان و درد و وصل و هجران            پسندم آن چه را جانان پسندد
جابر چون این سخن را از حضرت شنید، صورت امام عَلَیهِ السَّلام  را بوسید و گفت:
«صدق رسول الله»رسول گرامی صَلّی الله عَلَیهِ وآلِه و سَلّم راست گفت که به من فرمود:«تو یکی از فرزندان مرا می­بینی که «سمیّ» یعنی همنام من است و عِلم را می­شکافد و حقایق را بیان می دارد و از این رو او را باقر علوم اولین و آخرین می­نامند»
حضرت سیّدالشهداء عَلَیهِ السَّلام  نیز هنگامی که می­خواستند از مکه خارج شوند در آن خطبه­ی معروف اما کوتاه و موجز که با وجودی که چند سطر بیشتر نیست جداً شاهکاری در ادبیات عرب است فرمود:
«رضا الله رضانا اهل بیت. نصبر علی بلائه و یُوَفّینا اجور الصابرین».
گر آسوده، گر مبتلا می­پسندد                     خوشم زآن چه بر ما، خدا می­پسندد
چرا دست یازم؟ چرا پای کوبم؟                     مرا دوست، بی دست و پا می­پسندد
 
و چون ائمه­ی معصوم(ع) همیشه پیروان خود را به مقامات عالی دعوت می­فرمایند و به مراتب رفیع عموم شیعه را فرامی­خواندد به قرائت این دعا که ترجمان مقام راضیان است و مشتمل بر شکر در برابر مصبت می­باشد امر فرموده­اند. هم مگر دوستان، از برکات این دعای مبارک، به این مقام ارجمند و مرتبه­ی برومند، فائز و نایل گردند، که می گوییم:
«الحمدلله علی عظیم رزیّتی...».
پایان

منبع : ترجمه و شرح زیارت عاشورا، تلخیص کتاب شفاء الصدور فی زیارة العاشور، نوشته مرحوم آیت الله حاج میرزا ابوالفضل مجتهد تهرانی (پدربزرگ همسر مرحومه امام خمینی)، به کوشش: مرحوم حجت الاسلام حسن ثقفی تهرانی (برادر خانم امام خمینی)، چاپ دوم سال 1386، انتشارات هاد، صفحه 655 تا 659

 

* استفاده بدون ذکر نشانی : http://www.hankh.ir/?p=33670 ممنوع است * 

 

*******************************

آن چه ملاحظه نمودید حاصل تلاش برادر ارجمند ، خادم و ذاکر اهل بیت علیهم السلام ، مداح هیئت انصار الخمینی(ره) جناب آقای حاج ناصر سلیمانی بود.
 بدین وسیله از زحمات نامبرده تشکر و قدر دانی می گردد و برای کلیه اموات ایشان بالاخص پدر بزرگوارشان از خداوند متعال طلب رحمت و مغفرت نموده و سلامتی و سعادت وی و خانواده محترمش را از حضرت حقّ مسئلت می نمائیم. 
   


 



این مطلب از نشانی زیر دریافت شده است:
http://fajr57.ir/?id=33670
تمامي حقوق براي هیئت انصارالخميني محفوظ است.