آدم وقتى پرونده خود را ناپسند يافت، به فكر افتاد كه آن را جبران كند و به حالت اول برگرداند؛ از اين رو زود توبه كرد و با شكسته نفسى در برابر خالق خود عرض كرد: رب اغفرلى انك خير الغافرين؛ رب فارحمنى انك خير الراحمين؛ رب فتب علىّ انك انت التّواب الرحيم: خدايا! مرا ببخش؛ زيرا تو بهترين بخشندگانى؛خدايا! به من رحم كن، چون تو بهترين رحم كنندگانى؛ خدايا! توبه مرا قبول كن به درستى كه تو بسيار آمرزنده اى(بقره ، آيه 36)اما شیطان سرکشی نمود و نتوانست بر حسد و تکبر خود فائق آید ، لذا هرگز توبه نکرد.