| شرح و تفسیر قسمت هایی از زیارت عاشورا (۴1) – نتیجه زیارت عاشورا تولّی و تبرّی است اللّهمَّ اِنّی اَتَقرَبُ فی هذا الیوم و فی موقفی هذا و اَیّام حَیاتی بِالبرائة مِنهُم و اللَعنَةُ عَلیهِم و بِالموالاتِ لِنبیکَ و آل نَبیک [علیهِ وَ] عَلَیهِمُ السّلام:بارالها! همانا من تقرب می جویم به تو، در این روز و در این موقف خویش و در روزهای زندگیام، به تبری و بیزاری از آنان و به لعنتشان و به دوستی پیغمبر تو و آل پیامبر علیهم السلام.
شرح
این جمله مبارک، خلاصه و ماحصل زیارت عاشورا است. زیرا اساس و عمده در این زیارت، «تولّی» و «تبرّی» بوده و درود بر خاندان محترم پیامبر صَلّی الله عَلَیهِ وآلِه و سَلّم و لعنت و نفرین بر دشمنان ایشان، منظور اصلی از این دعای عزیز می باشد.
و به اعتقاد جمعی از اساتید و محقّقین، از جمله پدربزرگ نگارندهی این سطور، در کتاب ارزشمند «شفاء الصدور» دعای عاشورا، این جا به پایان می رسد و این جمله آخرین جمله این دعای مبارک است. و ذکر سلام و لعن و کلمات پس از آنها تا سجده، دعایی جداگانه می باشد که البته خواندن آنها نیز لازم و تکمیل این زیارت شریف است.
و از حُسن اتفاق ابتدا و انتهای این زیارت به کلمهی «سلام» آراسته شده و ان شا الله به برکات اهل بیت علیهم السلام این دلیل و باعث سلامت خواننده از هر آفت و شر – دینی و دنیوی- خواهد بود.
منبع : ترجمه و شرح زیارت عاشورا، تلخیص کتاب شفاء الصدور فی زیارة العاشور، نوشته مرحوم آیت الله حاج میرزا ابوالفضل مجتهد تهرانی (پدربزرگ همسر مرحومه امام خمینی)، به کوشش: مرحوم حجت الاسلام حسن ثقفی تهرانی (برادر خانم امام خمینی)، چاپ دوم سال 1386، انتشارات هاد، صفحه 578
* استفاده بدون ذکر نشانی : http://www.hankh.ir/?p=33034 ممنوع است*
|
