| همدلی ( قصیده ی وحدت ) بیا با افق همزبانی کنیم
در این شورِ مستی جوانی کنیم
بیا قفلِ اندیشه را بشکنیم
ز افکارِ نو پاسبانی کنیم
بیا برقه از روی خود برکنیم
به چشمانِ خود دیده بانی کنیم
بیا از حصارِ هوی بگذریم
ز کویِ هوس لنترانی کنیم
بیا بندِ پای زبان بگسلیم
خزانِ درون گُل فشانی کنیم
بیا زین بهارِ پُر از آرزو
درختِ بیان ارغوانی کنیم
بیا دستِ هابیل بالا بریم
به قابیل نامهربانی کنیم
بیا پایِ بیگانه را بشکنیم
روان ، در پسِ لامکانی کنیم
بیا تا به افتاده یاری دهیم
توان در تنِ ناتوانی کنیم
بیا لاله ها را به منزل بریم
مگر نامِ خود جاودانی کنیم
بیا در فضای پر از اشتیاق
ز روحِ خدا* هم نشانی کنیم
بیا سوگِ یاران بی ادعا
تسلاّی دل نوحه خوانی کنیم
بیا نقدِ اصوات را بشنویم
به تعبیرِ قرآن معانی کنیم
بیا در پیِ طعم شیرین عدل
ز جامِ علی (ع) نوشِ جانی کنیم
بیا سرخوش از اینچنین همدلی
همه همتّی آنچنانی کنیم
بیا تا به کوریِ نامحرمان
بر این نصرِ خود شادمانی کنیم
بیا از افق هم فراتر رویم
به عرشِ برین زندگانی کنیم
بیا تحتِ امرِ رسول خدا(ص)
قوانین دین را جهانی کنیم
بیا با (مهاجر) هم آوا شویم
چو رسمِ شهیدان تبانی کنیم
* روح خدا : امام خمینی (ره)
**علی اکبر پورسلطان (مهاجر)**
|
