ردای سفیدی به تن کرده بود عبای سیاهی به بر کرد و رفت

غمین بود گویا ز کردار ما که آهی ز سوز جگر کرد و رفت

خدایا چرا آخرین حجتت نگاهی به قرص قمر کرد و رفت

به یاد آمدم در همین روزگار یکی کیسه ها پر ز زر کرد و رفت

همان دیگری خون مردم مکید و فردای یک نسل شر کرد و رفت

چه میراث شومی به پا گشت و ماند چه ظلمی پدر بر پسر کرد و رفت

ز شب تا سپیده ریاضت کشید عبادات خود بی ثمر کرد و رفت

یکی هم که از حد بدر کرده بود به دینار ، حق زیر و بر کرد و رفت

و یا آنکه در یک مسیر حرام بنای گنه مستمر کرد و رفت

زبان گفت با اشک مهدی (عج) بیا دلش سوی دیگر سفر کرد و رفت

ندیدی که روح الله (ره) آمد ز پیش همه شام تیره سحر کرد و رفت

چو دیو پلیدی به آن سو فکند جهان از قدومش خبر کرد و رفت

(مهاجر) یقینا رضایت نداشت که شمشیر حق تیزتر کرد و رفت

** علی اکبر پورسلطان (مهاجر) **

*استفاده از این قصیده با ذکر منبع www.fajr57.ir بلامانع است*