شهید واژه باعظمتی است و به قول آن مرد رشید و راز شکوهمند و سید شهیدان اهل قلم که: فرشتگان عقل به تماشاگه راز آمده اند و مبهوت از تجلیات علم لدنّی انسان، به سجده در افتاده اند تا آسمان ها و زمین، کران تا کران، به تسخیر انسان کامل درآید و رشته اختیار دهر به او سپرده شود؛ اما انسان تا کامل نشود، در نخواهد یافت که دهر، بر همین شیوه که می چرخد، احسن است.

 چشم عقل خطابین است که می پرسد: اتجعل فیها من یفسد فیها و یسفک الدماء… اما چشم دل خطا پوش است. نه آنکه خطایی باشد و او نبیند… نه ! می بیند که خطایی نیست و هرچه هست وجهی است که بی حجاب ، حق را می نماید. هیچ پرسیده ای که عالم شهادت بر چه شهادت می دهد که نامی اینچنین بر او نهاده اند؟

 آری عالم شهادت و راز رشیدی که در قامت مجاهدت و هیئت استقامت و پهنه پایداریِ انسان رهیده از تب و تاب دنیا و مافیها و سکنی گزیده در عالم قرب و رضا به ظهور می رسد، رستاخیز جان است و آوردگاه ایمان.

 و شهدای روحانی، در این آسمان فروزان، ستارگان درخشان عبودیت و مجاهدت و علم و ایمانند و از این رهاورد است که درس علم و عمل را توأمان به مردمان تمام روزگاران فرامی دهند و نشانه های روشن و مانایی از حرکت و رسیدن، در این گنبد دوار به یادگار می گذارند.

 شهدای روحانی دی ماه در طول سالهای شور و عشق و خون و حماسه، به بیش از دویست و شصت می رسند و این عدد، نشانگر دانه های مرواریدی است که در دریای مواج اما آرام شاهدان شهید، حتی از پس این سالهای پرغبار و پردریغ، چراغ راه ماست اگر حتی شاهد و ناظری هستیم بر این اقیانوس آرام.

 شهدا خود رمزند و در پی رمز. و هر کس رمز را دریافت، خود، رمزی می شود و سری که اگر فاش شود، جز بر سر دار عشق و نیزه دلدادگی معشوق خون ریز، خویش را نخواهد دید.

 و عالمان روحانی و روحانیون شهید، هم در مشهد نور علم و هم در مذبح شور حلم، نشانه شدند برای گم نکردن راه و پیمودن آه.

 راه قرب و آهی که از پس هجر به وصال رسید و از پس قبول به جام زهر.

 و کیست که نداند آنان که حسینی ماندند و زینبی شدند، ارج و قربی بس فراتر و گهرآساتر از کسانی دارند که در عرصه جهاد اصغر به پیروزی و رهایی و نوشیدن شهد شهود رسیدند.

 و مگر حضرت پیامبر پس از پایان ان جنگ عمیق و سنگین و سهمگین نفرمود که امروز پایان جهاد اصغر بود و آغاز جهاد اکبر؟!

 و مگر نه اینکه هر روز عاشورا و هر جا کربلاست و امت آخرالزمان جز در وادی امانِ مجاهدت، به رستگاری نخواهند رسید و این، جز با مدد گرفتن از ساحت قدسی مردان مرد و رادقامتان عرصه نبرد با شیطان نفس و جهان، روحانیون گلگون کفن میسر نخواهد بود!

 آری؛ شهیدان شاهدان تاریخند و شمع فروزان حقیقت در آوردگاه انسان. شهیدان معلمان مکتب عشق و شهامت و رشادتند و از تبار نورانی آنان که دل در گرو شوق یار داشتند و رها گشتند.

 شهید واژه باعظمتی است و به قول آن مرد رشید و راز شکوهمند و سید شهیدان اهل قلم که:

 هیچ پرسیده ای که عالم شهادت بر چه شهادت می دهد که نامی اینچنین بر او نهاده اند؟

* با تشکر از ارسال کننده : جناب آقای علمدار *