ترجمه : چون قرآن خوانند به آن گوش فرا دهيد و خاموش باشيد ، شايد مشمول رحمت خدا شويد

از مناره تا صدای دلکشی آید به گوش خونِ بی جان  در تنور شوق می آید به جوش نغمه های آسمانی از سروش کبریاست نُقل خوش طعم زبان انبیاء و اولیاست می نوازد گوش جان را این نوای بی قرین تا ثریّا می برد دل را ، بفرما و ببین چون کلید هر معمّا رهنما و رهگشاست این چنین مشکل گشایی غیر قرآن در کجاست؟! ای که می دانی مسیحا از دم گرم خدا ظرف آنی زنده می دارد جوانی مرده را این یقین دان هر کجا قرآن تلاوت می کنند مستمع با قاریان ، رضوان دلالت می کنند نفس خوش پیرایه چون آتشفشانی سرکش است این ندای آسمانی آب روی آتش است پس وضو ساز و ز جا برخیز ، خیرش را ببین تا بیابی رمز وجد عابدین و عاکفین شکر این نعمت اگر تا حشر بنمایی کم است دوستی بی غل و غش عاری ز هر زیر و بم است چون (مهاجر) اندر این عالم چنان خار و خسیم زان ندای ذات حق ، تا بی نهایت می رسیم