شرح وتفسیرقسمت هایی از زیارت عاشورا(۲8)–دوستی پیامبروخاندانش(ع)اوج کمال است اَللّهمَّ اجعَل مَحیایَ محیا مُحمّدٍ و آلِ مُحمّدٍ و مَماتی ممات مُحمَّدٍ وَ آلِ مُحمّدٍ [صَلواتک علیهم]:
خداوندا! زندگانی و حیات مرا مانند زندگانی حضرت محمّد وآل قرار ده و مماتم را هم چون ممات محمّد و آل محمّد صلوات الله علیهم مقرر فرما.
شرح و توضیح دو کلمهی محیا و ممات:
«محیا» مصدر میمی از «حیی یحیی» است به معنای زندگی و حیات و زنده بودن.
چنان که «ممات» نیز مصدر میمی از «مات یموت» به معنای مرگ و رحلت از دنیا میباشد.
و مقصود آن است که زندگی ما هم چون زندگی آن ذوات پاک و رحلت ما از جهان فانی نظیر رحلت و درگذشت ایشان باشد.
آنان هم در زندگی، درس زیستن و بودن را به خَلق آموختند و هم در روز شهادت و مرگ خود درس مردن و رفتن از جهان را به دیگران تعلیم فرمودند و این مقام و نیل به این سعادت جز با متابعت و پیروی و دوستی ایشان ممکن نیست و انسان ضعیف در سایهی این دوستی و طاعت، به جایی میرسد که در مورد «اویس قرنی» فرمود:
«اِنّی وجدت رَوح الرّحمن من جانب الیمن. و اشوقاً الیک یا اویس القَرَن!»:
«من، عطر خدایی از جانب یمن، استشمام میکنم. آه که چقدر به دیدار تو مشتاقم، ای اویس قرنی!».
چون اویس از خویش فانی میشود این زمینی، آسمانی میشود
منبع : ترجمه و شرح زیارت عاشورا، تلخیص کتاب شفاء الصدور فی زیارة العاشور، نوشته مرحوم آیت الله حاج میرزا ابوالفضل مجتهد تهرانی (پدربزرگ همسر مرحومه امام خمینی)، به کوشش: مرحوم حجت الاسلام حسن ثقفی تهرانی (برادر خانم امام خمینی)، چاپ دوم سال 1386، انتشارات هاد، صفحه 413
* استفاده بدون ذکر نشانی سایت : http://www.hankh.ir/?p=31604 ممنوع است *
|