قرآن مجيد به دين باوران دستور مى‏دهد که چشمان خويش را بى‏پروا بر هر کس نگشايند. «به چشمانت بياموز که هر کس، ارزش ديدن ندارد»؛ زيرا چشم انسان عرصه واردات دل و فکر او را فراهم مى‏سازد. نگاه به نامحرم که زمينه فساد را فراهم مى‏کند، حرام شمرده شده است؛ چه تصوير باشد و چه فردى در کنار انسان و عجيب است که انسان‏ها را مى‏توان از روى چشم‏هاى عفيف و غيرعفيف، شناخت. چشمان عفيف،ارزشمندند و چشم دريده،ادب نگاه نمى‏دارد.